5. Beshafqat qonun
Qadim zamonlarda bir zolim podsho b o ig a n
ekan. U o ‘zig a qarashli y erla rg a hech kim ni
q o ‘y ish n i ista m a s, unga q a ra s h li jo y la rn in g
chegarasidan o ‘tadigan daryo ko ‘prigiga boshdan-
o yoq q u ro lla n g a n so q ch i q o ‘y ib , h ar b ir
yoiovchidan:
“ Q ay o q q a b o ra y a p s a n ? ” , deb s o ‘rashni
buyurgan ekan.
Agar y o io v ch i noto‘g ‘ri javob bersa, soqchi uni
darhol osishi kerak ekan, to ‘g ‘ri javob bersa, —
daryoga g ‘arq qilib o id irish kerak ekan.
X ullas, y o ‘Iovchi to ‘g ‘ri ja v o b bersa ham,
noto‘g ‘ri javob bersa ham omon qolmas ekan.
Zolim hukm dom ing beshafqat qonuni tufayli
unga qarashli joylarga yaqin kelishga hech kim
jur’at etolmas ekan. Kunlaming birida bir dehqon
bu qonun ijro sin in g b esh afq atlig ig a qaramay,
y a q in la s h is h t a ’q iq la n g a n k o ‘p rik o ld ig a
boraveribdi.
—
Q ayoqqa boryapsan? — deb soqchi uni
t o ‘x ta tib d i va o ‘ylam ay o ‘lim g a borayotgan
dovyurak dehqonni jazolashga tayyorlanibdi.
Ammo dehqon unga shunday javob beribdiki,
zolim x o ‘jayinning berahm qonunini hech so ‘zsiz
bajarib kelayotgan soqchi dovdirab qolibdi va
dehqonga nim a dey ish in i bilm ay, unga hech
qanday jazo bermabdi.
X o ‘sh, ziyrak dehqon soqchining sav o lig a
qanday javob bergan?
Chia sẻ với bạn bè của bạn: |