OZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA ORTA
MAXSUS TALIM VAZIRLIGI
ORTA MAXSUS, KASB-HUNAR TALIMI MARKAZI
Y.M. FAYZIYEV
UMUMIY VA ÒIBBIY
PSIXOLOGIYA
Tibbiyot kollejlari uchun oquv qollanma
9-nashr
Toshkent «ILM ZIYO» 2016
UOÊ 15(075)+616.89(075)
KBK 88.3 ya 723
F 20
Oliy va orta maxsus, kasb-hunar talimi ilmiy-metodik
birlashmalari faoliyatini muvofiqlashtiruvchi Kengash
tomonidan nashrga tavsiya etilgan.
Ushbu oquv qollanmada umumiy va tibbiy psixologiyaga oid
malumotlar umumlashtirilgan. Unda, shuningdek, fanning vazifalari,
amaliy ahamiyati, ruhiy jarayonlar, tibbiy xodimlarning ruhiy
xastaliklarga chalingan bemorlarga munosabati, etika va deontologiya
masalalariga munosib orin ajratilgan.
ISBN 978-9943-16-339-3
© «ILM ZIYO» nashriyot uyi, 2004-y.
© «ILM ZIYO» nashriyot uyi, 2016-y.
H.M. MAHMUDOV Andijon tayanch tibbiyot
bilim yurti direktori, tibbiyot fanlari nomzodi;
I.M. ÒURSUNOVA Ozbekiston Respublikasi
SSV Oquv-uslub idorasining oliy toifali uslubchisi.
Òaqrizchilar:
!
SOZBOSHI
Hozirgi kunda oliy va orta maxsus talim tizimida davr
ruhiga mos oquv adabiyotlari nashr qilinmoqda. Qolingizdagi
«Umumiy va tibbiy psixologiya» oquv qollanmasi tibbiyot
kollejlari oquvchilariga moljallab yozilgan. Kitob istiqlol ruhi
bilan sugorilgan talim va tarbiya masalalarini, tibbiyotdagi
ozgarishlar, bozor iqtisodiyotining bemor ruhiyatiga tasir-
larini tahlil qilgan holda yaratilganligi bilan etiborga molik.
Oquv qollanma
uch bolimdan iborat. «Umumiy va tibbiy
psixologiya»ning birinchi bolimi tibbiyot psixologiyasining
rivojlanishida umumiy psixologiyaning orniga bagishlangan.
Unda psixologiyaning nimadan bahs yuritishi, qonuniyatlari,
ruhiy jarayonlar klassifikatsiyasi (tasnifi), tibbiy psixologiya
organadigan asosiy obyektlar haqida tushuncha beriladi.
Ikkinchi bolimda umumiy va tibbiy psixologiyani organish
uslublari, tizimlari, orta tibbiyot xodimlarini tayyorlashdagi
ahamiyati, ruhiyatining taraqqiyoti, markaziy va periferik asab
sistemalarining ruhiy funksiyalarni boshqarish mexanizmlari,
rus olimi I. P. Pavlovning ruhiy funksiyalar haqidagi nazariya-
siga doir malumotlar beriladi.
Ayni vaqtda, ruhiyatning ayrim korinishlari sezgi, idrok,
xotira, tafakkur, nutq, his, irodani inson ruhiyatining belgi-
lari, ong va shaxsning tarkibiy qismi, deb emas, balki, bir
butun yagona shaxsning ong korinishlari funksiyalari, deb
qaraladi. Oquv qollanmadan shaxsning shaxsiy xususiyatlari,
faoliyat turlari, inson fel-atvori, temperamenti, bemorning
shaxsi borasidagi malumotlar orin olgan.
Uchinchi bolimda xususiy tibbiy psixologiya masalalari
yoritilgan bolib, turli kasalliklarda bemorlar va tibbiyot xodim-
lari ortasidagi munosabatlar psixologiyasiga, deontologiyaga
doir malumotlar bor.
"
Birinchi bolim
PSIXOLOGIYANING UMUMIY MASALALARI.
ÒIBBIY PSIXOLOGIYA ASOSLARI
I bob. UMUMIY PSIXOLOGIYA ÒUSHUNCHASI.
ÒIBBIY PSIXOLOGIYA FANI VA
UNING VAZIFALARI
Psixologiya voqelikning alohida sohasi bolib, ruhiy hodi-
salar, kechinmalarni organadi. Bizning ruhiy hodisalarimizga
sezgilarimiz, idrokimiz, tasavvurlarimiz, fikr, his-tuygu va
intilishlarimiz kirishi hammaga malumdir.
Psixologiya sozi yunoncha psixo (yani, ruh, jon) va logos
(soz, ilm) soz birikmasidan tuzilgan. Demak, psixologiya
sozini ozbekchaga ogirsak, ruh ilmi manosini anglatadi.
Ruhiy hodisalarning butun majmuyi, odatda, psixika sozi
bilan ataladi. Psixika bu real voqelikning bosh miyada aks
etishi. Psixika ozicha alohida bir olam emas, u organik olam-
ning yuksak shakllaridan bolib, faqat hayvonlar bilan odamga
xosdir. Odam psixikasi hayvon psixikasidan sifat jihatidan farq
qiladi. Odamda psixik hayotning yuksak shakli ong bor.
Insondagi psixika uch ruhiy hodisa sifatida namoyon boladi:
1. Shaxsning ruhiy xususiyatlari bu uning temperamenti,
xarakteri, qobiliyati va psixik jarayonlarning barqaror xusu-
siyatlari, shuningdek, mayli, etiqodi, bilimi, konikmalari,
malakasi hamda odatlaridan iborat.
2. Psixik holatlar uncha uzoq davom etmasa-da, lekin
ancha murakkab jarayondir. Bunga tetiklik yoki mayuslik,
ishchanlik yoki horginlik, serzardalik, parishonxotirlik, yaxshi
va yomon kayfiyat va h.k.lar kiradi.
3. Psixik jarayonlar ruhiy faoliyatning murakkabroq
turiga kiruvchi oddiy, elementar psixik hodisalardir. Ular juda
qisqa vaqt davom etadi.
Psixik xususiyatlar, holatlar, jarayonlar ozaro mustahkam
boglangan bolib, biri ikkinchisiga aylanishi, otishi, toldi-
rishi mumkin.
#
Psixologiyaning vazifasi ana shu boglanish va munosa-
batlarning qonuniyatlarini ochib berishdir. Psixologiya fanining
malumotlaridan amaliy maqsadda va avvalo, talim-tarbiya,
bemor sogligini tiklash, mustahkamlash va saqlashda, ruhiy
tasir korsatishda foydalanmoq uchun har bir tibbiyot xodimi
psixikaning taraqqiyot qonuniyatlarini bilishi kerak.
Umumiy psixologiya bir necha psixologiya fanlariga
bolinadi: pedagogik psixologiya, yuridik psixologiya, muhan-
dislik psixologiyasi, ijtimoiy psixologiya, tibbiy psixologiya
va h.k.
Òibbiyot sohasidagi barcha masalalar, vazifalar tibbiyot
psixologiyasi masalalari bilan chambarchas boglanib ketadi.
Òibbiyot psixologiyasi asoslarini organish tibbiyot xodimining
vazifasi va burchidir.
Òibbiy psixologiya komagida orta malumotli tibbiyot
xodimlari va shifokorlar:
1) asab-ruhiy kasalliklar yoki somatik kasalliklar bilan
ogrigan bemorlarning ruhiy holati togrisida;
2) bemor psixikasiga somatik kasallikning tasiri togrisida
va aksincha, asab-ruhiy ozgarishlarning somatik kasalliklarning
otishiga tasiri xususida togri fikr yurita oladilar;
3) somatik kasalliklarning kelib chiqishi, otishi va oqibatla-
rida ruhiy omillarning qanday rol oynashini aniqlay oladilar.
Òibbiy psixologiya quyidagi mavzularni organadi:
1. Bemor shaxsini.
2. Òibbiyot xodimlarining shaxsini.
3. Òibbiyot xodimlari bilan bemorlar ortasidagi muno-
sabatlarni.
4. Òibbiyot xodimlarining ozaro munosabatlarini.
5. Orta tibbiyot xodimlarining shaxsini.
Òibbiy psixologiyaning asosiy vazifasi shaxsning kasallikka
reaksiyasini va bemorning orta tibbiyot xodimi, shifokor
hamda oz yaqin qarindoshlari bilan munosabati xususiyatla-
rini organishdan iborat.
Òibbiy psixologiya yana quyidagilarni organadi:
1. Kasalliklarning oldini olish va sogliqni mustahkamlashda
psixikaning rolini.
$
2. Òurli xil kasalliklarning kelib chiqishi, kechishida, rivoj-
lanishida psixikaning roli va ornini.
3. Kasallikni davolash vaqtida psixikaning holatini.
4. Òurli kasalliklarda roy beradigan ruhiy ozgarishlarni
va ularning oldini olishni.
Òibbiy psixologiyaning maqsadi bemorga uning shaxsiga
oid individual xususiyatlarni hisobga olgan holda shubhasiz
terapevtik samara beradigan usullarni topib yondashishdan
iboratdir.
Mustaqil mamlakatimiz tabobatining asosida bemor psixi-
kasiga ozor beradigan turli tasirotlardan, jumladan, somatik
kasalliklarga aloqador tasirotlardan saqlab borib, bemorni
imkoni boricha, avaylash va unga insonparvarlik, mehribonlik,
shirinsuxanlik bilan muomala qilish tamoyili yotadi.
Bemorning ruhiy holatiga togri baho bera bilish va unga
tasir korsatish uchun tibbiyot xodimi tibbiy psixologiya
asoslarini bilishi shart.
Òibbiy psixologiya psixoprofilaktika, psixoterapiya, psixo-
gigiyena kabi dolzarb masalalarni ham organadi. Òibbiyot
psixologiyasi bemor odam kasalliklarining kelib chiqishiga,
kechishiga va oldini olishga aloqador bolgan psixik faoliyat-
ning turli tomonlarini tekshiradi. Òibbiy psixologiyaning tek-
shirish uslublari quyidagilar: kuzatish metodi, eksperiment
metodi, sorab-surishtirish va suhbat metodi, tarjimayi holini
tekshirish metodi, faoliyat samaradorligini tekshirish, testlash,
kompyuter asosida aniqlash, anketalash. Barcha tibbiyot fanlari
singari tibbiy psixologiya ham ikki qismdan iborat:
1. Umumiy tibbiy psixologiya.
2. Xususiy tibbiy psixologiya.
Umumiy tibbiy psixologiya bemor shaxsini, orta tibbiyot
xodimlari shaxsini, ularning ozaro munosabatlarini, umu-
miy qonuniyatlarini organadi.
Xususiy tibbiy psixologiya esa, bemor shaxsini, tibbiyot
xodimlari shaxsini, ularning ozaro munosabatlarini aniq tib-
biy fanlar va sohalar yordamida organadi. Masalan, jarrohlik,
pediatriya, gigiyena, terapiya, asab-ruhiy kasalliklar, geron-
tologiya, sanitariya va h.k. fanlar yutuqlaridan foydalanadi.
%
ÒIBBIY PSIXOLOGIYANING RIVOJLANISH ÒARIXI
Òibbiy psixologiyaning alohida fan bolib ajralib chiqishi
psixologiya fanining rivojlanish tarixi bilan bogliq. Psixologiya
fani qadimiy fanlardan biri bolib, bundan 2,5 ming yil ilgari
jon, ruh haqidagi talimot sifatida vujudga kelgan.
Kishining psixikasi haqidagi talimotni birinchi marta
Aristotel (eramizdan avvalgi 384322-yillar) «Jon haqida»
kitobida bayon qilgan. Shu sababli, Aristotel alohida fan
bolgan psixologiyaga asos solgan olim yoki psixologiya
fanining otasi deb hisoblanadi. U bir qancha asarlar yozib,
ularda psixologiya masalalari boyicha oz qarashlarini bayon
qiladi. Aristotel ruh tana bilan uzviy boglangan, deb hisob-
laydi. «Ruh, deydi u, oz tabiatiga kora hukmron asos-
dir, tana esa, tobe narsadir». Aristoteldan keyin Demokrit,
undan keyin Epikur (342271-yillar), Rim shoiri va faylasufi
Lukretsiy Karr (9995-yillar) psixologiya fanining rivojlani-
shiga oz nazariyalari bilan hissa qoshdilar. Lukretsiy psixik
hodisalarning tanaga bogliqligini tajribada asoslab berdi. U «aql
ham tana bilan birga osadi va sonadi, aql ham tana singari
kasallikka duchor boladi, mastlik natijasida xiralashadi», de-
gan va shunga oxshash dalillar keltirgan.
Psixologiya fanining rivojlanishida Ch. Darvinning evolu-
tsion nazariyasi nihoyatda katta ahamiyatga ega boldi. Ruhiy
jarayonlarning evolutsion rivojlanish dinamikasida tashqi
muhit hal qiluvchi tasir korsatadi. E. Gekkel «bilimdon va
fikrlaydigan kishilardan birortasi ham psixologiyaning asoslarini
faqat asab sistemasining fiziologiyasidan izlash kerakligiga
shubhalanmasa kerak», degan edi.
Falsafa va tabiatshunoslikdagi umumiy yonalish tasirida
psixologiyada ham psixik hayot hodisalarini organishda
genetik prinsip qaror topadi.
XIX va XX asrdagi psixologiya bu, asosan, empirik
psixologiya. Psixologiyada XVII asrda paydo bolgan yonalish
XIX asrda va XX asrning boshlarida oz taraqqiyotining eng
yuqori choqqisiga kotarildi. Empirik psixologiya bir butun
fan emas edi. Bu psixologiyaning ichida bir qancha yonalish
&
va oqimlar mavjud edi. Psixologiya tarixida bulardan ancha
mashhur va muhimlari assotsiatsizm, intellektualizm, volyun-
tarizm, geshtaltpsixologiya va freydizmlar edi. Bu nazariya-
lardan ayrimlari hozirgi kunda ham mavjud bolib, oz taraf-
dorlariga egadir. Masalan, freydizm nazariyasining asoschisi
Zigmund Freyd (18561939) talimotiga kora, shaxs
psixologik hayotining asosi jinsiy lazzat olishga qaratilgan
tugma, ongsiz mayldir. Psixologiyaning rivojlanishida Veber
va Fexner psixologiyada eksperimentni tatbiq qilish boyicha
oz hissalarini qoshdilar. Eksperimental psixologiya taraq-
qiyotida, ayniqsa, kimyo, fiziologiya va psixologiya sohasida
Vilgelm Vund (18321920)ning ishlari katta ahamiyatga ega
boldi. Vund psixologiya uchun klassik metodlar bolib qolgan
kuzatish, ifodalash va reaksiya metodlarini kashf etdi. Vund
1879-yili Leypsigda birinchi eksperimental psixologiya
laboratoriyasini tashkil qildi. Oradan kop otmay, 1881-yili
Berlin universiteti qoshida eksperimental psixologiya institutini
tashkil qildi.
XIX asrning oxirida Rossiyada Òokarskiy, Bexterev, Lan-
gerlar, 1911-yilda Chelpanov rahbarligida eksperimental
psixologiya laboratoriyasi ochildi. XIX asrning oxirlaridan
boshlab, psixologiyaning boshqa sohalari: hayvonlar psixo-
logiyasi, tarixiy psixologiya, yoshga aloqador kishilar psixo-
logiyasi maydonga keldi. XX asrning boshlarida Germaniyada
Vyursburg maktabi psixologiyasi deb atalgan alohida yonalish
paydo boldi. Bu yonalishning vakillari O. Kyulne (1862
1915), K. Byuller (18791902) va boshqalar bolib, assotsiativ
psixologiyani tanqid qilib chiqdilar. Otgan asrning 20-yillariga
kelib psixologiya, xususan tibbiy psixologiyaning fan sifatida
ajralib chiqishiga E. Krechmer (18881964) yaratgan nazariya
katta tasir korsatdi. U «Òibbiyot psixologiyasi» nomli asar
yozib, unda ruhiy ozgarishlar, buzilishlar haqida malumot
berdi. Krechmer tibbiyot psixologiyasida va psixoterapiyada
konstitutsion-biologik yonalish tarafdorlaridan bolib, shaxs-
ning shakllanishida tashqi muhitning tasiriga yetarlicha baho
bermadi va tugma konstitutsion omillarga haddan tashqari
kop ahamiyat berdi.
'
Rus fiziologiyasi va ilmiy psixologiyasining atoqli namoyan-
dasi I. M. Sechenovning (18291905) mashhur asari «Bosh
miya reflekslari» 1863-yilda bosilib chiqdi. «Insondagi psixik
va fiziologik jarayonlar, degan edi u, bu bir xil tartibdagi
hodisalar, bir-biriga yaqin real dunyoga xos bolgan hodisa-
lardir». I.M. Sechenov psixik jarayonlarning asosi bosh miya
reflekslaridir, talimotini ilgari surdi. I.M. Sechenovning
davomchisi I. P. Pavlov oliy asab faoliyati fiziologiyasiga doir
mashhur asarlarida psixik moddiy substrat faoliyatidagi asosiy
qonuniyatlarni va ayrim jarayonlarning nerv-fiziologik
mexanizmlarini ochib berdi.
ABU ALI IBN SINONING PSIXOLOGIYAGA
OID QARASHLARI
Abu Ali ibn Sino oz davrining barcha fanlari sohasiga,
jumladan, psixologiyaga ham katta etibor bergan olimdir.
Abu Ali ibn Sinodan ilgari otgan bir qancha olimlar: Yaqub
bin Isaak al-Kindi, Abu Nasr Forobiy, Abu Bakr Roziy va
boshqalar psixologiya masalalariga qiziqishgan. Ular psi-
xologiyaga doir maxsus asarlar yozgan bolsalar ham ozlari-
ning falsafaga oid asarlarida psixologiyaga oid turli xil muam-
molarni hal qilishga harakat qilganlar. Abu Ali ibn Sino-
ning ilmiy merosini organish shuni korsatadiki, buyuk
mutafakkir psixologiyaga doir masalalar bilan koproq qiziq-
qan va maxsus asarlar yozib qoldirgan, jumladan, «Jon
togrisida risola» («Risola fi-al-nafs»), «Psixologiya togrisida
risola» («Risola dar revanshinosi»), «Òushni yoyish kitobi»
(«Kitob al-tabir»), «Jon ruh haqida kitob» («Kitob al-muh-
jat»). Bulardan tashqari, Ibn Sinoning kopgina yirik falsafiy
tibbiy asarlarida «Òib qonunlari» («Kitob al-qonun fit-tibb»),
«Shifo beruvchi kitob» («Kitob an-najot») va «Donishno-
ma»da psixologiyaga doir alohida bolimlar mavjuddir.
Psixologiya masalalariga taalluqli muammolarni tartibga
solib, birinchi marta maxsus asar yozgan yunon olimi Aristotel
edi. Shuning uchun ham uni qadimgi Yunonistonda psixolo-
giyaning asoschisi, deb atashadi. Ibn Sino ham Sharqda orta
asr sharoitida psixologiyaga doir masalalarni sistemalashtirdi
va maxsus asarlar yozdi. Shuning uchun ham biz Ibn Sinoni
Sharqda psixologiyaga asos solgan olim, deb ayta olamiz.
Abu Ali ibn Sinoni psixologiya masalalarini yoritishga
qiziqtirgan omil, birinchidan, ozidan ilgari otgan sharq
mamlakatlari olimlari yozib qoldirgan asarlarni organishga
havas qoyganligi bolsa, ikkinchidan, antik dunyo olim va
faylasuflarining tasiri ham rol oynadi. Chunki Aristotel Abu
Ali ibn Sinoning falsafada «birinchi oqituvchisi» edi. U Aris-
totelning «Jon haqida»gi asari bilan yaxshi tanish bolgan.
Uchinchidan, Abu Ali ibn Sinodan uning tibbiyot sohasida
olib borgan ishi kasallarni har tomonlama kuzatish, odam
anatomiyasini, fiziologiyasini, shuningdek, odamning asab
sistemasini yaxshi organishni talab etardi. Shuning uchun
ham har xil kasalliklarni davolash jarayonida kishilarning
psixik xususiyatlarini eksperimental, amaliy bilish zarur bolib
qolgan. Òortinchidan, Abu Ali ibn Sinoning psixologiya bilan
qiziqishining yana bir sababi psixologiya yosh avlodni oqitish
va tarbiyalash masalalarini samarali hal qilishga katta yordam
berishini u anglagan edi.
Abu Ali ibn Sinoning psixologiya sohasidagi talimoti uning
tirik organizmdagi hayotiy biologik jarayonlarni tushuntirishida
yaqqol korinadi. Buyuk olim ozining psixologiya sohasidagi
risolalarida qanday masala yuzasidan ilmiy tekshirish ishi olib
borilmasin, avvalo, osha tekshirilayotgan obyekt mavjudmi
yoki yoqmi shuni aniqlash kerakligini uqtiradi.
Abu Ali ibn Sino, agar har qanday narsa va hodisa ichki
yoki tashqi sabablar bilan harakatga keladigan bolsa, demak,
insonning yashashi va harakatida ham biror sabab bolishi
kerak, bunday sabablardan biri «ruhiy quvvatdir», deb kor-
satadi.
Aristotel kabi, Abu Ali ibn Sino ham odam tanasi va
«ruhiy quvvatlar» materiya bilan shaklan bir-biridan ajralma-
gan holda mavjud ekanligini takidlaydi. Shuning uchun
ham Abu Ali ibn Sino psixik faoliyat bilan odam salomat-
ligining bir-biriga tasir etish kuchi qanchalik katta ekanligini
isbot qilishga harakat qiladi. Bu sohada u mavhum fikr yuritish
bilan chegaralanib qolmay, balki kuzatishlarga tayanib,
hayvonlar ustida oddiy, ammo asosli tajribalar otkazdi.
Kishi ruhiy holatlarining organizmiga tasiri har qanday
ruhiy jarayonning fiziologik asoslari bilan bogliq ekanligini,
organizmga tashqi muhitning tasiri katta bolishini isbotlash
uchun Ibn Sino ikkita qozi olib, ulardan birini och bori
yaqiniga boglagan, ikkinchisini esa boriga korsatmay, oddiy,
tinch sharoitda saqlagan. Har ikkisiga ham bir xil miqdorda,
hatto tarozida tortib ozuqa bergan. Kop otmay boriga
yaqin boglangan qozi borining hamlalaridan uzoq vaqt
qorqqanidan juda ham ozib ketgan va yaxshi boqilishiga
qaramay, kasallikka uchrab olgan. Oddiy sharoitda saqlangan
qozi esa, kundan kun semirib, tetik yashay bergan.
«Instinkt, deydi Abu Ali ibn Sino, shunday quvvatdirki, bu
hayvon ongida mantiqsiz vujudga keladi...», insonga esa ongli,
mantiqan fikrlash xosdir. Miya kishining fikrlash azosidir.
Shuning uchun ham Ibn Sino miya «seziluvchi suratlarni
idrok qiladi yoki saqlaydi..., xayolda saqlangan suratlarni
jamlab yoki bolib ish yuritadi va shuning bilan birga sezgi
orqali kelgan suratlarga oxshagan turli suratlarni vujudga
keltiradi», deydi.
Abu Ali ibn Sino odam asab sistemasining tuzilishiga doir
tasavvurlarga asoslanib, asablarning boshlanish joyi bosh miya
bolib, organizmning barcha azolariga tarqaladi va shu tufayli
odam tashqi olamdan boladigan tasirotga javob qaytarish
qobiliyatiga ega bolishini yaxshi tushungan.
Kishiga tevarak-atrofdagi narsa va hodisalarning tasir etishi,
avvalo, sezgilar orqali vujudga keladi, deb uqtiradi va asosan
besh sezgi (korish, eshitish, hid bilish, maza va teri-tuygu)
borligini, ularning xususiyatlari va ahamiyati haqida toxtalib,
har qaysi sezgining bosh miyada alohida boshqarib boradigan
markazi borligini ishonch bilan bayon etadi.
Abu Ali ibn Sino insonning fikrlash qobiliyatiga, xayol-
xotirasi va iroda sifatlariga yuqori baho beradi va bu psixik
jarayonning bir-biri bilan mustahkam bogliq ekanligini
anglaydi. Òafakkurning kuchi shundaki, uning yordamida
hodisa va voqealarni bir-biriga chogishtirish, abstraksiyalash
bilan haqiqatni yolgondan ajratish mumkin, xotira yordamida
esa idrok qilingan narsa va hodisalar kishi ongida mustahkam
ornashib qoladi va idrok qilingan bir obyektni ikkinchisidan
ajratishga yordam beradi. Xayol kishi ongida obyektiv
voqelikning aks ettirilishidir, degan fikrlarni bayon etish bu
sohada Ibn Sinoning qarashlari naqadar togri bolganidan
dalolat beradi.
Abu Ali ibn Sino ozining ilmiy tadqiqot ishlarida psixik
hodisalarni ayrim-ayrim tekshirgan bolsa ham, ular orasida
uzviy boglanish borligini tushungan: «Xotira tomonidan qa-
bul qilingan hodisalar xayolga otadi va u tafakkurga otka-
zadi, tafakkur esa, hodisalarning togri yoki notogri ekan-
ligini aniqlab, xotiraga otkazadi. Kerak bolib qolganda unga
murojaat qilinadi».
Bu orinda olimning xayol va xotira tafakkurga tobe, boshqa
psixik jarayonlarni aniqlashda u nazorat qilib turadi, degan
fikrni bayon qilayotganini yaqqol korib turibmiz. Demak,
kishi faoliyatida tafakkur hal qiluvchi rol oynaydi.
Abu Ali ibn Sino kishi mijozi togrisida fikr yuritar ekan,
kishilarning yoshi va jinsini ham hisobga olish kerakligini
korsatdi. U kishilarning yoshini umuman tort qismga boladi:
1. «Osish yoshi», bu osmirlik, deb ham ataladi. Bu davr
ottiz yoshgacha davom etadi.
2. «Osishdan toxtash yoshi» yoki navqironlik davri. Bu
ottizdan ottiz beshga yoki qirq yoshgacha bolgan davrni oz
ichiga oladi.
3. «Chokish yoshi», yoshi qaytganlik davri bolib, bu olt-
mish yoshgacha davom etadi.
4. «Kuchsizlik bilan birga keksalik yoshi», bu inson umri-
ning oxirigacha choziladi qarilik yoshidir.
Abu Ali ibn Sino ozining psixologiya sohasidagi chu-
qur bilimini amaliy tibbiyotda ham qollanganligini va katta
muvaffaqiyat qozonganligini koramiz. Buyuk olim tog-
risida Sharq va Garb mamlakatlari xalqlari ortasida juda
kop hikoyalar yuradi. Bunday hikoyalarning birida quyidagi
voqea bayon etiladi.
Mashhur kishilardan birining ogli qattiq kasal bolib qo-
ladi. Otasi barcha tabiblarni chorlab qaratsa ham yigit hech
tuzalmaydi, uning ahvoli borgan sari ogirlashaveradi. Ahvol
shu darajaga borib yetadiki, yigitdan barcha qarindosh-
!
uruglari umidlarini uza boshlaydilar. Bir kuni uning otasiga:
«Buxoroda Abu Ali ibn Sino degan zor tabib bor, oglingni
faqat osha davolay oladi, agar u ham tuzata olmasa, ogling
shifo topmaydi», deyishadi.
Ota xasta oglini olib, Buxoroga keladi. Ibn Sino kasalning
tomirini ushlab koradi, rangiga diqqat bilan qarab, yigitning
oshiqligini anglaydi. Lekin u yigitga hech narsa demaydi,
chunki sirni oshkor qilsa, u uyalganidan sirini yashirgan bolar
va oqibat-natija yaxshilik bilan tugamas edi. Muazzam tabib
kasalning otasiga shunday deydi:
Siz qoshnilaringizdan bir bilimdon kishini ayttirib
kelsangiz, u kishi juda dilkash va shirinsuxan bolsin. Men u
bilan har xil voqealardan gaplashib otiraman, oglingiz shu
bilan tuzalib ketadi.
Ota shunday kishini darrov topib keladi. Keyin Ibn Sino
yigitning tomirini ushlab, bilimdon kishidan turli shaharlar
tarifini soraydi. Gap Òabriz shahri haqida ketganda, yigit-
ning tomiri qattiq ura boshlaydi. Shunda Ibn Sino yigitning
sevgani tabrizlik qiz ekanini payqaydi. Keyin u bilimdon ki-
shidan Òabriz mahallalari va kochalarining nomlarini so-
raydi. Bilimdon kishi yigitning mashuqasi turadigan ma-
hallani tilga olganda, uning tomiri yana ham qattiqroq ura
boshlaydi. Shundan song, bilimdon tabib dono kishidan
osha mahallada yashaydiganlarning ismlarini soray bosh-
laydi. Bilimdon kishi qizning otasi nomini tilga olganda, to-
mirning urishi yanada zorayadi. Abu Ali ibn Sino qizning
shu oiladan ekanini payqab, oila azolarining ismlarini so-
raydi. U kishi qizning ismini aytgan vaqtida yigitning tomiri
shunday tez urib ketadiki, olishiga sal qoladi.
Buyuk olim yigitning osha qizni yoqtirib qolganiga
batamom ishonadi va otasiga qarab: «Òabrizga borib, oglin-
gizni falon kishining qiziga uylantirib qoying, shunday qil-
sangiz, oglingiz tez sogayib ketadi», deydi. Ota uning ayt-
ganini bajo keltiradi, yigit batamom sogayib ketadi».
Abu Ali ibn Sino psixologiya sohasidagi kopgina ilgor va
haqqoniy fikrlari bilan psixologiya fanining keyingi taraq-
qiyotiga katta hissa qoshgan.
"
RUHIY HODISALARNING KLASSIFIKATSIYASI (ÒASNIFI)
Ruhiy hayot turli-tuman hodisalarda namoyon boladi.
Ruhiy hayot hodisalarida ruhiy jarayonlar, ruhiy mahsullar
va ruhiy holatlar farq qilinadi.
Psixik jarayonpsixik hodisaning qonuniy, ketma-ket
ozgarishi, uning bir bosqich yoki fazadan ikkinchi bosqich
yoki fazaga otishi.
Psixik mahsullar psixik jarayonlarning natijasi. Bularga
sezgi, idrokning obraz (timsollari), tasavvurlar, muhokamalar,
tushunchalar shaklidagi subyektiv psixik mahsullar kiradi.
Yoqimli va yoqimsiz tuygular, tinchlik, farogat, hayajon-
lanish va mayuslanish, uygoqlik va uyqu holatlari, dadillik
va taraddudlanib qolish holatlarini boshdan kechirish psixik
holatlarga kiradi.
Òurli xil psixik hodisalarni bilish, emotsional soha va iroda
deb uchga bolish ilgaridan malum. Odam ongi faoliyatida
zohir boladigan ana shu turlar psixik funksiyalar deb ataladi.
Bilish hodisalari, boshqacha qilib aytganda, aqliy, intellektual
jarayonlar, deb ataladi. Sezgi, idrok, xotira, xayol, tafakkur
va nutq bilish jarayonlari qatoriga kiradi.
Sezgi muayyan paytda koruv, eshituv, tuygu, hid bilish,
tam bilish va boshqa shu kabi azolarimizga tasir etib turgan
narsalardagi ayrim xossalarning aks etishidir. Masalan, oq-
qizilni, shirin-achchiqni, ogir-yengilni sezamiz.
Inson zoti oz rivojlanish jarayonida uni orab turgan
olamni sezgilar yordamida idrok etadi. Sezgilar tashqi olam
hodisalari va organizmning ichki holatlari sezgi azolari yoki
analizatorlarga tasir qilganda vujudga keladigan eng oddiy
psixik jarayon hisoblanadi. Sezgilar narsalar va hodisalarning
ayrim xossalarini aks ettiradi, xolos. Chunonchi, koz ongi-
mizdagi apelsin mevasidan turli xil sezgilar tuyamiz. U yuma-
loq, yumshoq, tarang, sovuq, zargaldoq rang. Bu ayrim
sezgilar yigindisidan bir butun narsa idrok etiladi, buni biz
«Bu apelsin», deb ifodalaymiz. Binobarin, idrok nar-
saning bizning ongimizdagi inikosi, aks etishi. Biroq, idrok
sezgilarning oddiy yigindisi emas, sezgilar ham, idrok
#
etiladigan narsalar ham narsa bizning sezgi azolarimizga
bevosita tasir qilgandagina vujudga keladi.
Xotira. Narsa va hodisalar hamda ular xossalari, sezgi va
idrok orqali hosil bolgan obrazlar nom-nishonsiz yoqolib
ketmaydi, ular miyamizga ornashib, saqlanib qoladi va qulay
sharoit bolganda yana esimizga tushadi.
Odam har qanday idrok etilgan narsani, har qanday
kechinmani, har qanday tasirotni bu voqealarning izlari kori-
nishida qisqa yoki uzoq vaqtgacha xotirasida saqlab qolishi
mumkin. Biz sozlar va sozlar yigindilarini, shuningdek,
tasavvurlarimizni eslab va xotiramizda saqlab qolamiz. Soz
va timsol (obraz) xotiraning asosiy turlari hisoblanadi. Xoti-
raning uch funksiyasi mavjud: eslab qolish, materialni saqlash
va uni yodga tushirish yoki reproduksiya.
Sezgi azolari yoki, aniqrogi, analizatorlar odamga tashqi
olamni va uning
O
Z
organizmi holatini ifodalaydigan turli-
tuman sezgilarni aks ettiradi. Shunday qilib, olamni bilish
sezgilar va idrok etishdan boshlanadi.
Ilgari idrok etilgan narsalarning ongimizda joylanishi
tasavvur, deb ataladi.
Xayol. Narsa va hodisalarning idrok orqali miyamizda
hosil boladigan obrazlardan tashqari, ozimiz bevosita idrok
etmagan narsalar haqidagi tasavvurlar ham miyamizdan katta
joy oladi. Masalan, Marsdagi hayot togrisidagi tasavvurlar.
Òafakkur. Idrok va tasavvurlarimizda aks etadigan narsa
tafakkurda taqqoslanadi, tahlil qilinadi va umumlashtiriladi.
Òafakkur voqelikning umumlashtirilgan, bevosita va eng
toliq hamda eng aniq yigindisidir.
Nutq fikrlarimizning til vositasida shakllanishi va
ifodalanishi. Kishilar til vositasida ozaro muloqotda boladilar.
Diqqatongimizni ozimiz idrok etayotgan, tasavvur
qilayotgan, fikr yuritayotgan va aytayotgan narsamizga qara-
tish, bir nuqtaga jamlash demakdir.
Psixik faoliyatning muayyan yonalishda bolishi, odam
ongining narsalar va hodisalarni saralab idrok etishga qara-
tilganligi diqqat, deb ataladi. Diqqatning fiziologik negizi bosh
miya postlogining muayyan sohalarida optimal qozgaluvchan
$
ochoqlarda qozgalishning toplanishidir, bu vaqtda postloq-
ning boshqa sohalari tormozlanish holatida boladi.
Diqqat ixtiyoriy va beixtiyor turlarga bolinadi. Agar ong
yonalishi va bir joyga jamlanmaganligini odamning irodasi
taqozo qilmaganda beixtiyor diqqat togrisida fikr yuritiladi.
Bunday diqqat yuzaga kelishida odamning odatlari, qozga-
tuvchining organizm ichki holatiga mos kelishi, muttasil bir
narsani kutish va h.k.lar muhim orin tutadi. Beixtiyor diqqat
negizida, albatta, moljal olish refleksi yotadi, u yangidan paydo
bolgan qozgatuvchiga javob berishga hamisha tayyor bolib
turadi.
II bob.ÒIBBIY PSIXOLOGIYANING
AMALIY AHAMIYAÒI
Psixologiya tibbiyot bilan qadimdan chambarchas bogla-
nib keladi. Kasalliklar orasida psixik kasalliklar guruhi ham
boladi. Bunday kasalliklarni ham, asosan, psixologik vosi-
talar bilan davolashga togri keladi. Orta tibbiyot xodimi,
shifokor bemorning ruhiy holatiga togri baho berish uchun,
avvalo, odamning normal psixologiyasini bilishi kerak. Barcha
tibbiyot xodimlari, shu jumladan, orta tibbiyot xodimlari
ham bemorga ruhiy tasir korsatish vositalarini: ishontirish,
maslahat berish va u bilan muomala qilish yollarini puxta
bilishlari kerak.
Òibbiy psixologiya eng yosh, rivojlanib kelayotgan fanlardan
biri hisoblanadi. Hozirgi kunga kelib tibbiy psixologiya juda
kop qimmatli ilmiy malumotlar topladi. Bu toplangan
malumotlar somatogen va psixogen kasalliklarning oldini
olish, ishlab chiqarish samaradorligini oshirish uchun tibbiyot
xodimlarining ruhiy holatlarini organish, soglom muhitli
jamoani tashkil qilish asosida tibbiy xizmatni yaxshilash kabi
masalalar yechimini topishga ancha komaklashmoqda. Òib-
biy psixologiya tibbiyotning barcha sohalari va bosqichlari
uchun amaliy ahamiyatga egadir. Chunki bemorning ruhiy
jihatdan tetikligini taminlamasdan turib, uni samarali da-
volashga erishib bolmaydi.
%
Òibbiy psixologiya bemor psixikasini chuqurroq organish
maqsadida kuzatish, eksperiment, suhbat, tarjimayi holini
organish usullari bilan bir qatorda bir qancha test tizimlaridan
foydalanadi.
Kuzatish metodi. Psixik hodisalar hayotda, yani tabiiy
sharoitlarda odamning turli-tuman faoliyatida qanday kori-
nishda voqe bolsa, osha korinishda kuzatish metodining
yordami bilan organiladi.
Kuzatish metodi ikkiga bolinadi: a) tashqi, b) oz-ozini
kuzatish yoki ichki kuzatish.
Òashqi kuzatish. Bu usul tibbiy psixologiyada keng
qollaniladi. Shifokorlar va orta tibbiyot xodimlari bemor-
larning ruhiy holatlarini tashqaridan kuzatib boradilar. Ku-
zatishning asosiy xususiyati shundaki, bu metod yordami bi-
lan psixik hayotning sezgi azolarimiz bevosita seza oladi-
gan, ozimiz bevosita idrok qila oladigan dalillar aniqlanadi
va tasvirlanadi. Kuzatish metodi psixik hodisalarni faqat tas-
vir etish bilan cheklanib qolmay, balki shu hodisalarni tu-
shuntirish, yani ularning tevarak-atrofdagi muhitga, tar-
biyaga, odamning faoliyat turiga, organizmning umumiy ah-
voliga va nerv sistemasining holatiga bogliq ekanligini is-
botlash imkonini ham beradi.
Eksperimental metod. Psixologiyada eksperimentning ikki turi:
laboratoriya eksperimenti va tabiiy eksperiment tafovut qilinadi.
Laboratoriya eksperimenti. Uning mohiyati shundaki,
tekshiruvchi kishi tekshiriladigan ruhiy hodisani qachon kerak
bolsa, osha vaqtda ataylab vujudga keltiradi. Bunda tekshi-
rilayotgan ruhiy hodisa tabiiy sharoitda birgalikda sodir bo-
ladigan boshqa psixik hodisalar eksperiment mobaynida
ozgartirilishi, boshqa psixik hodisalar bilan muayyan bir
tarzda boglanishi, kuchi, tezligi, hajmi va boshqa shu kabi
jihatlari olchab korilishi mumkin. Bu metodning yutugi
shundaki, bunda psixik hodisalarning qonuniyatlari yaxshi-
roq ochiladi. Eksperimental tadqiqotlar otkazishda maxsus
metodik materiallar narsa, rasm va sozlar, maxsus asboblar
qollaniladi.
Òabiiy eksperiment. Bu metod oddiy obyektiv suratda ku-
&
zatish metodi bilan laboratoriya eksperimenti metodi ortasida
turadi. Òabiiy eksperiment metodining mohiyati shundaki,
bu yerda tekshiruvchi kishining ozi tekshiriladigan kishida
(yoki kishilarda) psixik jarayon (masalan, xotira, diqqat, ta-
savvur) hosil qilish yoki tekshiriladiganlarda individual xu-
susiyatlarni namoyon etish uchun maxsus sharoit tugdiriladi.
SORASH VA SUHBAÒ USULI
Òibbiyotda eng keng qollaniladigan usul bolib, amaliy
ahamiyati kattadir. Sorash va suhbat usuli psixik hodisa-
larning asosan ichki, subyektiv tomonini tekshirish uchun
qollaniladi. Bu metodda tadqiqotchi suhbat vaqtida tekshi-
riluvchi shaxsga beriladigan savollarni oldindan belgilab oladi.
Savollar shunday tartib bilan tanlab olinadiki, tekshiriluvchi
odamda qaysi kechinmalar va ong jarayonlarini organish kerak
bolsa, u oz javoblarida xuddi osha kechinmalarni va osha
ong jarayonlarini oydinlashtirib beradi.
Òekshirishning qanday borishiga va tekshiriluvchi kishining
individual xususiyatlariga qarab, suhbat vaqtida savollarni
ozgartirish, toldirish, boshqacha holatda berish mumkin. Ayni
vaqtda tadqiqotchi tekshiriluvchi kishini kuzatib, masalan,
nutqining xususiyatlarini, imo-ishorasini va shunga oxshash
xususiyatlarni qayd qilib turadi. Iloji bolsa, tekshiriluvchi odam-
ning javoblari magnitofon tasmasiga yozib olinadi. Shu tariqa
toplangan dastlabki material sistemaga solinadi, statistik jihat-
dan ishlab chiqiladi, tahlil qilinadi, tasnifga solinib xulosa
chiqariladi. Òibbiy psixologiyada yuqorida keltirilgan asosiy
tekshirish usullaridan tashqari, test tizimlari ham qollani-
ladi. Bu test tizimlari shaxsning ikki asosiy xususiyati, intel-
lekti va xarakteridagi xususiyatlarni farq qilishga imkon
yaratadi.
Bine-Simon testlar tizimi. Bu test tizimi bemorning pasport
yoshiga mos qilib tuzib chiqiladi. Òest savollari va javob-
etalonlar tekshiriluvchining tashqi va ichki dunyoqarashlarini
inobatga olib mutaxassis tomonidan tuziladi. Bu test yorda-
'
mida bemorning aqliy rivojlanishi, javob va harakat reaksiyalari
aniqlanadi. Òest 30 tadan 50 tagacha savol va 120 tadan
200 tagacha javobni oz ichiga oladi. Bu tizimga muammoli
masalalarni ham kiritishimiz mumkin. Òekshiriluvchining
berilgan savollarga yoki jumboq masalalarni yechish soniga
qarab javob ballari va foizi qoyiladi. Agar tekshiriluvchi be-
rilgan topshiriqning 70 foiziga javob bersa, unda uning aqliy
rivojlanishi, intellekti, dunyoqarashi pasport yoshiga mos deb,
tekshiriluvchi topshiriqning 70 foizdan kam qismiga javob
bersa, u holda bu shaxsda aqliy yetishmovchilik yoki oligo-
freniya kasalligi mavjud, deb qaraladi. Bu test tizimining
yutugi qisqa vaqt ichida shaxsning xarakteri, intellekti haqida
malumotga ega bolinadi, kamchiligi esa bunda shaxsning
rivojlanish muhiti va shart-sharoiti hisobga olinmaydi.
Katta yoshdagilar va bolalar uchun Veksler testlari ti-
zimi. Òadqiqotchilarning fikricha, bu uslub shaxsning intel-
lekti va shaxsiy sifatlarini aniqlashga imkon beradi.
Òizim ikki xil testlardan: birinchisi soz bilan ifodalanadi-
gan 6 ta testdan, ikkinchisi amaliy harakatlar bilan ifoda-
lanadigan 5 ta testdan tarkib topgan. Soz bilan ifodalana-
digan 6 ta test quyidagilarni oz ichiga oladi:
1. Xabardorlik.
2. Umumiy ziyraklik.
3. Sonlarni teskari sondan sanash qobiliyati (10, 9, 8,7,6...).
4. Arifmetika masalalarini yechish.
5. Oxshashlikni aniqlash.
6. 42 ta sozning manosini aniqlashni tekshirish.
Harakat bilan ifodalanadigan 5 ta test tizimiga quyidagilar
kiradi:
1. Obyektlarni va ularning yetishmovchi qismlarini aniqlash.
2. Suratlarning ketma-ket qoyilish tartibini aniqlash.
3. Suratning yetishmovchi qismlarini topib tuzib chiqish.
4. Namunaga qarab 9 tadan 16 tagacha bolgan geometrik
qismlardan shakllar yasash.
5. Berilgan sonlar kodiga qarab 90 sekund ichida raqamlar
yechimini topish.
Òest otkazib bolingandan song jadval tuziladi va intel-
lekt koeffitsienti deb ataladigan koeffitsient tuziladi. Ammo
bu koeffitsientni tekshirilayotgan kishining umumiy ziyrak-
ligini, madaniyatini hamda uning tadqiqotga nisbatan muno-
sabatini hisobga olmasdan turib yetarli darajada togri, deb
bolmaydi. Bu metodning yutugi shundaki, tadqiqot davo-
mida tekshiriluvchining nutqi, tafakkur tezligi, reaksiyasi,
diqqati toliq nazoratga olinadi va hisobga olib boriladi.
Bazan bulutlarga qarab xayol suramiz, ularni paxmoq
ayiqqa, tuyaga va boshqa jonzotlarga oxshatamiz. Agar odam
shu noaniq chiziqlarni ozini tolqinlantiruvchi shakllar
korinishida tasavvur qilsa, bunda nima chiqar ekan!? Shu
taklif va mulohazalar asosida Rorshax ozining test tizimini
ishlab chiqdi. Bu metodning mohiyati kartochkada oziga
xos joylashgan rangli siyoh va qora doglarning manosini
topishdan iborat. Keyin javoblar maxsus qoidalar asosida
ishlovdan otkaziladi.
Vatanimiz va xorijiy olimlar tomonidan yaratilgan kop
omilli shaxs soroqlagichi hozirgi kunda keng qollanilmoqda.
Eksperimental psixologiya hali yosh fan. Shuning uchun
ham u izlanishda, unga yordamga yangi-yangi texnik vositalar
kirib kelmoqdaki, bu uning kelajakda rivojlanishidan dalolat
beradi. Bir odam ikkinchi bir odam uchun muammo bolib
kelgan va bundan keyin ham shunday bolib qoladi.
Òibbiy psixologiya fani tabobatning barcha sohalariga:
terapiya, jarrohlik, pediatriya, doyalik, ginekologiya va hoka-
zolar ichiga kirib borayapti. Buning asosiy sababi somatik
kasalliklarning kopgina turlari ruhiyatning buzilishi, ozga-
rishi bilan otayapti. Mustaqil Vatanimizning tabobat soha-
sidagi yangiliklaridan biri keyingi 510 yil ichida ichki
kasalliklarni davolash markazlarida bemorga ruhiy jihatdan
yordam beradigan psixoterapevt, amaliy psixologlar lavo-
zimlarining kiritilishidir. Shuning uchun ham tibbiyot ham-
shiralari umumiy va tibbiy psixologiya asoslaridan yetarlicha
bilim va malakaga ega bolishlari talab qilinadi.
Ikkinchi bolim
RUHIY JARAYONLAR
I bob. NORMAL RUHIY JARAYONLAR VA ÒURLI-
ÒUMAN KASALLIKLARDA ULARNING BUZILISHLARI
Òevarak-atrofimizda bolgan va bizga tasir etib turadigan
narsa-hodisalarning xilma-xil xossalari bor. Bu xossalar koruv,
eshituv, tuygu azolari va shunga oxshash sezgi azolari yor-
dami bilan organizmda bevosita aks etadi. Sezgi azolarimizga
tasir etadigan narsalardagi ayrim xossalar miyamizda shu
tariqa bevosita aks etishi sezgi, deb ataladi. Inson sezgi orqali
predmetning rangi, hidi, tami, silliqligi yoki gadir-budurligi,
oz ichki azolarining holati va harakatlarini bilib oladi. Sezgi
azosiga tasir etib, sezgini vujudga keltiradigan har bir narsa
(yoki hodisa) qozgovchi deb yuritiladi.
Sezish jarayoni quyidagicha roy beradi: 1) narsa yoki hodi-
salar sezgi azolariga tasir etib, tegishli sezuvchi nervning
chekka uchlarini qozgaydi; 2) shu yerda kelib chiqqan qoz-
galish osha nervning otkazuvchi yoli orqali bosh miya post-
logining tegishli markaziy hujayralar sistemasiga otadi; 3) bu
yerda asab qozgalishi ruhiy hodisaga, yani sezgiga aylanadi.
Har bir sezgi, odatda, xush yoki noxush tuygular bilan
boglangan boladi. Bu sezgining hissiy yoki emotsional toni
deb ataladi. Masalan, shirin narsa kishiga huzur beradi, taxir
bemaza narsa kongilni behuzur qiladi. Bazi sezgilarda hissiy
ton juda kuchli boladi. Masalan, ortiqcha toyish, ochiqish,
ogriq sezgilari shundaydir. Shunday qilib, sezgi tevarak-
atrofdagi moddiy dunyoni bilishning birinchi bosqichidir,
sezgida hissiy ton ham, faol iroda elementi ham bor, sezgining
murakkab asab-fiziologik asosi ham bor.
Sezgilar xilma-xil boladi. Òurli-tuman sezgilarni qaysi sezgi
azolari yordami bilan hosil qilsak, ularni osha azoga qarab,
odatda, quyidagi turlarga, yani korish sezgilari, eshitish sezgilari,
hid bilish sezgilari, tam (maza) bilish sezgilari, teri sezgilari,
muskul harakati sezgilari va organik sezgilarga ajratiladi. Sezgi
azolari qayerda joylashganiga va qayerdan qozgalishiga kora,
ularni uch guruhga ajratish mumkin: eksteroretseptorlar,
proprioretseptorlar va interoretseptorlar.
Eksteroretseptorlar organizmning sirtida boladi korish,
eshitish, hid bilish, tam (maza) bilish, teri sezgisi, muskul-
harakat sezgisi, organik sezgi shular jumlasidandir.
Proprioretseptorlar muskul, pay va boylamlarda boladi.
Organizm va undagi ayrim azolarning turli xil harakatlarini
va vaziyatini ana shu azolar bilan sezamiz.
Interoretseptorlar gavdamiz ichida joylashgan azolar
meda, ichak, jigar, opkada boladi. Hazm qilish, nafas,
qon aylanish azolari va shunga oxshash ichki azolardagi
jarayonlar (qozgalish) vujudga keltiradigan sezgilar shu
retseptorlar yordamida bilinadi.
Shaxsning sezgi sohasidagi individual xususiyatlari birinchi
navbatda sezgi bosagalariga bogliqdir. Har qanday tasir
ham sezgiga sabab bola olmaydi. Sezgining paydo bolishi
uchun obyektdan keluvchi qozgatuvchi malum kuchga ega
bolishi, yani bosagadan yuqori bolishi kerak.
Arang seziladigan sezgiga sabab boladigan qozgalishning
eng past meyori mutlaq (quyi, minimal) bosaga deyiladi.
Eng past qozgatuvchining tasirini seza olish qobiliyati mutlaq
sezgirlik, deyiladi. Sezgining mutlaq bosagasi qanchalik past
bolsa, mutlaq sezgirlik shunchalik yuqori boladi.
Sezgilarda arang seziladigan farqqa sabab boladigan
qozgatuvchi kuchdagi ota bilinar-bilinmas ozgarish farq-
lash bosagasi deyiladi. Farqlash bosagasi qanchalik past
bolsa, farqlash sezgirligi shunchalik yuqori boladi. Inson
uchun farqlash bosagasi: nurga nisbatan 1/100, tovushga
1/10, ogirlikka 1/30 ga teng.
SEZGINING BUZILISHI
Sezgilar turli kasalliklar va nerv sistemasining shikast-
lanishi natijasida turli xil ozgarishlarga uchraydi. Bularga
giperesteziyalar (ota tasirlanganlik yoki ota sezuvchanlik),
gipesteziya (kam tasirchanlik yoki sezgining pasayib ketishi,
anesteziya), sezuvchanlikning yoqolishi kiradi. Bunday oz-
garishlar nevritlarda, nevralgiyada, markaziy va periferik fa-
!
lajlanishda kuzatiladi. Bu kasalliklarda nerv tomirlarining or-
ganik buzilishlari va funksional ozgarishlari kuzatiladi.
Bemorlar noxush va gavdaning ichki muhitini larzaga so-
luvchi ogir sezgilarni: siqilish, tortishish va titroq bosish,
sanchiqni his qilishlari mumkin. Bular senestopatiyalar, deb
tushuntiriladi. Sezgining bunday ozgarishlariga teri qichi-
masi kirib, u kopgina kasalliklarning darakchisi va klinik
belgisi bolib hisoblanadi. Masalan, nevrozlar, markaziy asab
sistemasining organik yalliglanishi, periferik nerv sistemasi
kasalliklari, moddalar almashinuvi jarayonining kasalliklari,
ichki sekretsiya bezlarining kasalliklari, buyrak, qon kasallik-
lari, dori moddalardan, ovqatdan zaharlanishlar shular qatoriga
kiradi. Òeri qichimasi bemor ruhiyatiga juda yomon tasir
korsatadi. Qichima tasiridan bemor jizzaki, toqatsiz, jahldor
va dargazab bolib qoladi. Atrofdagilar bilan munosabati
ozgaradi. Òibbiyot hamshiralari bunday bemorlarga osoyishta,
toqat bilan muomalada bolishlari kerak boladi.
Sezgilar ichida bemorga eng kop azob beradigani ogriq
hisoblanadi. Ogriqning paydo bolishida bosh miyaning
postloq va postloq osti sohasi bevosita ishtirok etadi. Ogriq
badanga tashqi tasirotlar bevosita tasir korsatganda hamda
organizmda vujudga kelgan patologik ozgarishlar nati-
jasida paydo bolishi mumkin. Ogriq ruhiy jarohatlar oqiba-
tida va shartli refleks mexanizmi tasirida kelib chiqishi
va zorayishi mumkin. Ogriq organizmda unga xavf tug-
diruvchi ozgarishlar sodir bolayotganidan ham darak be-
rishi mumkin. Òanadagi kuchli ogriq bemorning butun
xayoli, diqqatini, fikrlarini chulgab oladi. Ogriq tasirida
shok, koma holatlari yuzaga keladi, uyqu buzilib, turli nev-
rotik reaksiyalarga sabab boladi.
ÒIBBIYOÒ XODIMLARINING SEZGI JARAYONI
OZGARGAN BEMORLARNI PARVARISHLASHI
Sezgi jarayoni kuchaygan yoki pasaygan, ayniqsa, kuchli
teri qichishishi va ogriq bilan otadigan holatlarda tibbiyot
xodimlari bemorga diqqat va mehribonlik bilan munosabatda
bolishlari, iltimoslarini oz vaqtida bajarishlari talab qilinadi.
"
Agar bemor kuchli ogriq sezayotgan bolsa, ogriq qoldiruvchi
vositalar berish va uni tinchlantirishga harakat qilish, orta
tibbiyot xodimlari barcha muolajalarni shifokor korsatmasiga
qatiy rioya qilgan holda ado etishlari kerak.
ONG NORMADA VA PAÒOLOGIYADA
Ongning psixologik tavsifi. Ong psixikani yaxlit tarzda
ifodalovchi yuksak shakli, yani faqat odamgagina tågishli
bolib, u nutq bilan bogliq bolgan markaziy nårv siståmasi
faoliyatidir. Shuningdåk, ong shaxsning tåvarak-atrofdagi
narsalarni, hozirgi va otmish davrni yaxshi bilish, ozlikni
anglash, qaror qabul qilish, vaziyatga qarab oz xatti-hara-
katini boshqarish xususiyati bilan namoyon boladi.
Psixologik manbalarda ong tarkibiy qismlarining mohiyati
quyidagicha tavsiflanadi: ong narsa va hodisalar haqidagi
bilimlar majmuasidan iborat bolib, uning tuzilishi va tarkibiga
barcha bilish jarayonlari (diqqat, såzgi, idrok, xotira,
tasavvur, tafakkur, nutq, xayol) kirib, ular yordami bilan
shaxs oz axborotlari kolamini uzluksiz ravishda boyitib
boradi. Bunda bilish hissiy va aqliy bosqichda namoyon boladi.
1. Hissiy bilish bosqichi såzgi, idrok, appårsåpsiya, tanish,
bilib olish va tasavvur kabi bilish jarayonlari komagi asosida
miyaga båvosita tasir otkazuvchilarning aks ettirishi natijasida
inson ongida borliqning mazkur daqiqasidagi hissiy manzarasida
yuzaga kåladi. Xotira jarayoni ongda otmishdagi narsa va
hodisalarning obrazlarini esga tushirsa u yoki bu bosh miya
katta yarimsharlarining bolimlarida aks etgan muayyan izlarni
jonlantirish imkoniyatiga ega bolsa, aqliy bilish bosqichining
yuksak darajasi bolmish tafakkur jarayoni umumlashgan,
ijtimoiy xususiyatli, bilvosita ifodalanuvchi bilimlarga asos-
langan holda muammolar yåchimini hal etishni taminlaydi,
shuningdåk, xayol jarayoni esa ehtiyoj obyåkti hisoblangan,
ongda mavjud bolmagan obrazlar modålini namoyon etadi.
Bilish jarayonlarining unisi yoki bunisi aks ettirish imkoniya-
tidan mahrum bolishi, buzilishi yoki ularning qaysidir
xususiyati batamom yoinki qisman izdan chiqishi ongning
tubdan barbod bolishiga olib kåladi.
#
2. Ongning ikkinchi psixologik tavsifi subyåkt bilan obyåkt
ortasidagi aniq farqlanishda oz ifodasini topishi, yani shaxs
«Mån» tushunchasi bilan «Mån emas» atamasi tarkibiga nima-
lar tågishli ekanligini aniq bilishi bilan izohlanadi. Shaxs tirik
mavjudotlar olamida birinchi bolib borliqda råal uni qurshab
turgan tåvarak-atrofga nisbatan ozini qarama-qarshi qoygan.
Insonda «Mån»likning «Mån emas»likdan ajratishga intilishi
ozini namoyon qilish, ozini ozi ifodalash, kimligini kashf
etish, ozini ozi takomillashtirish, oziga ozi buyruq bårish,
oziga ozi tasir otkazish singari jarayonlarda bolalikning ilk
daqiqalaridan boshlab, to yåtuklikning u yoki bu bosqichlarini
egallash davrigacha davom etib, ozini ozi anglashning yuzaga
kålishi bilan yakunlanadi. Låkin «Mån»ning boshqa qirralari,
xususiyatlari, måxanizmlari, tasir etuvchi omillari, yangi
sifat darajalari ozini ozi anglashning takomil bosqichlarida
namoyon bolavåradi, bu jarayon komil inson (jismoniy va
manaviy barkamollik) darajasiga erishgunga qadar davom
etishi mumkin. Biroq yuksak kamolot darajasiga erishish
shaxsning istådodi, salohiyati, ishchanlik qobiliyati, aqliy va
ijodiy faoliyati mahsuldorligiga bogliq bolib, barcha insonlar
taraqqiyot choqqisiga erishadi manosini bildirmaydi.
3. Ongning uchinchi psixologik tavsifi shaxsning maqsadni
kozlovchi faoliyatini taminlashga yonaltirilgan. Bunda shaxs
faoliyatining turli xususiyatli motivlari yuzaga kålishi, ular inson
tomonidan chamalab chiqilishi, buning natijasida motivlar
kurashi namoyon bolishi, bu orinda ustuvorlikka erishish
yåtakchilikni taminlashi, irodaviy zor bårish oqibatida muayyan
qaror qabul qilinishi, harakatlarni bajarishning izchilligi qay
yosinda amalga oshirilayotgani hisobga olinishi, maqsadni qaror
toptirish yolidagi tosiqlar bartaraf etilishi va unga muayyan
ozgarishlar kiritilishi, samaradorlikni oshirish uchun bazi bir
tuzatishlar amalga oshirilishi nazarda tutiladi.
Maqsadni kozlovchi faoliyatning amalga oshirilishi jarayo-
nida obyåktiv va subyåktiv sabablariga kora ayrim nuqsonlarga
yol qoyilishi, buzilishi vujudga kålishi ong funksiyasining
zaiflashuvini bildirib, bu holat ongning nazorat funksiyasi
izdan chiqqanligini anglatadi.
$
4. Ongning songgi tavsifi uning tarkibiga muayyan darajadagi
emotsional (hissiy) munosabatlar tizimi qamrab olinganligini
aks ettiradi. Shaxs ongiga turli-tuman his-tuygular, kåchinma-
lar, stråss, affåkt holatlar togrisidagi axborotlar oqimi kirib
kåla boshlaydi.
Shaxsning boshqa kishilarga, tabiatga, jamiyatga, narsalarga
nisbatan munosabatlari mavjud måzonlarga asoslansa, muayyan
qoidalarga båvosita amal qilinsa, ongning nazorat funksiyasi
måyorda ekanligidan dalolat båradi. Shaxsdagi ruhiy soglomlik
ongning boshqaruv imkoniyati mavjudligini bildirib, ayrim
hollarda hissiyotga bårilishi esa uning oz funksiyasini bajarishdan
chåtlashganligini namoyish qiladi. Turli xususiyatli munosabatlar
ong nazoratida amalga oshirilsa, shaxs xulq-atvorida, faoliyatida
va muomala jarayonida håch qanday nuqsonlar, chåtga ogishlar
sodir bolmaydi. Ongning zaiflashuvi esa shaxsning his-tuygulari
va munosabatlarini ozgartiradi, masalan, simpatiya antiðatiya
bilan, quvonch qaygu bilan, optimizm påssimizm bilan vaqti-
vaqti bilan orin almashib turishi kuzatiladi.
Ongning yuqorida takidlab otilgan barcha funksiyalari
namoyon bolishining muqarrar sharti til va nutq hisoblanib,
shaxs nutq faoliyati yordami bilan bilimlar ozlashtiradi.
Ijtimoiy-tarixiy taraqqiyot davomida yuzaga kåltirilgan tajribalar
majmuasi tilda mustahkamlanadi, tafakkur orqali hayot va
faoliyat boyitiladi. Til bilan nutq borliqni anglashning aloqa
quroli hamda vositasi funksiyasini bajarib, shaxsni boshqa
mavjudotlardan farqlaydi va unda til bilan tafakkur birligi ong
uchun moddiy någiz vazifasida ishtirok etadi.
Onglilik va ongsizlik tushunchalari. Ong muammosi psixolo-
giyada eng murakkab masalalardan biri sanaladi. Ong obyåktiv
borliqni aks ettirishning oliy shaklidir, unga ozini va atrof-
muhitni anglash kiritiladi. Ong odam miyasining funksiyasi
bolib, uning yordamida obyåktiv borliq subyåktiv aks etadi.
Ong oz tabiatiga kora, nihoyatda kop qirrali, rang-barang,
uning turli-tuman xossalari mavjud. Shu bois u taraqqiyotning
oliy darajasida yuzaga kålib, faqat insondagina boladi.
Ong intågrativ jarayondir. Ana shu murakkab majmuaning
har xil zanjirlari zararlanishi ongning izdan chiqishiga olib
%
kåladi. Buni ongning fiziologik måxanizmlarini organishda
etiborga olishadi.
Odamda ong asta-såkin rivojlana boradi. Yangi tugilgan
bolada ong bolmaydi, låkin u ruhan va jismonan taraqqiy
etgan sari rivojlana boradi va takomillashadi. Ongga yuqori
darajali izchillik xosdir. U doim jadalligi, chuqurligi va kångligi
bilan boshqa bilish jarayonlaridan farq qiladi. Odam hayotining
turli davrlarida osmirlik, orta yosh, qarilik chogida ong
turli korinishda bolsa-da, u bir butundir.
ONG FAOLIYAÒINING PAÒOLOGIYASI
Òibbiyot amaliyotida psixiatriyada ongning ikki xil oz-
garishi kuzatiladi: ongning xiralashuvi va toxtashi (uzilishi).
Ongning xiralashuvi quyidagi ruhiy holatlar bilan namoyon
boladi: dovdirash sindromi, bunda idrok etishning ravshanligi
va ularni fahmlash buziladi, tashqi tasirotlarga javob
reaksiyalari juda qiyinlashadi. Bemorlar qulogi ogir odam-
larni eslatadilar, goyo gangigandek boladilar va atrofdagi
narsalarni qiyinchilik bilan idrok etadilar, savollarga darrov
javob berishmaydi, javob olish uchun savolni bir necha marta
takrorlashga togri keladi. Kopincha bemorlar faqat kuchli
qozgatuvchilarni idrok etadilar va kuchsizlaridan mutlaqo
tasirlanmaydilar. Bu holat asab sistemasining infeksiyalarida,
zaharlanishda, qattiq shikastlanishlardan keyin sodir boladi.
Delirioz sindromi. Ongning buzilishlari fonida idrok etish-
ning yorqin buzilishlari (gallutsinatsiyalar va illyuziyalar) paydo
bolganda, shuningdek, vahima va qorqish sifatida emotsional
buzilishlar yuzaga kelganda ongning delirioz holati mavjudligi
haqida soz yuritiladi. Oq alahlash ong buzilishiga misol bola
oladi.
Delirioz holati oz shaxsini, moljalini saqlagan holda
joy, vaqt va atrof sharoitdagi moljalning buzilishi. Bunda
korish, eshitishga doir juda kop gallutsinatsiyalarning paydo
bolishi tipik hodisa bolib, ular odatda koruv xarakterida
boladi. Bu holat kopgina yuqumli kasalliklarda, odatda,
harorat yuqori bolganda kuzatiladi.
&
ONEYROID HOLAÒ
Birinchi marta Mayer Gross tariflagan bu sindrom
(yunon. oneyroid tushsimon, uyqusimon) kopincha juda
kuchli vasvasa asosida paydo bolib, uning eng oliy kulminatsion
nuqtasini tashkil etadi. U yorqin tasavvurlarning kopligi bilan
xarakterlanadi, bemorlarning koziga fazoga uchish kabi
sahnaviy fantastik kechinmalar korinadi, ular dozax yoki
jannatda yurgandek boladilar, bunda bemorlar faqat tomo-
shabingina bolib qolmay, balki ularda qatnashadilar ham.
Bu kechinmalarning hammasi aniq tush korishni eslatadi.
Oneyroid sindromli bemor uxlab yotgan yoki chuqur ichki
kechinmalar dunyosiga berilgan kishilarga oxshab korinadi.
Bemor joy, vaqt va oz shaxsini toliq bolmagan, ikki xil
tushunishi bilan xarakterlanadi.
AMENÒIV HOLAÒ
Es-hushning amentiv tarzda buzilishida bemorlar atrofidagi
vaziyatni tamomila anglamaydi va ozining kimligini bilmay
qoladi. Ular atrofidagi hodisalar bilan narsalar ortasidagi
boglanishlarni tushunishmaydi. Bazan bemorlar besaranjom
boladilar, lekin bunda, odatda, orinda yotavermaydilar.
Uzuq-yuluq gallutsinatsiyalar bolib turishi mumkin. Savollarga
bemorlar javob berishmaydi. Ularning nutqlari bemani
boladi. Amentiv holat bir necha haftagacha chozilishi
mumkin. Bunday holat, odam darmoni qurib chopday ozib
ketganida, infeksiyalar, intoksikatsiyalarda uchraydi.
ES-HUSHI KIRARLI-CHIQARLI BOLIB ÒURADIGAN HOLAÒ
Bu holat klinik psixiatriyada turli xil boladi: bu holat
birdan paydo boladi, shuningdek, birdan barham topadi.
Bazan jarayon ongning torayib qolishi bilan cheklanadi:
bemorlar kochalarda daydib yurishadi, savollarga javob
berishadi, oziga hisob bermasdan turib jonroq ishni beixtiyor
bajaraverishadi. Boshqa hollarda bemorlarda gallutsinatsiyalar
bolib turadi. Bunda ularning yurish-turishi gallutsinatsiya
kechinmalarining mazmuniga bogliq boladi.
'
Bazan bemorlar nazarida ularga hujum qilishayotgandek,
ularni oldirishmoqchi bolishayotgandek bolib tuyuladi, ular
ozlarini himoya qilishadi yoki vahimaga tushib qochishadi.
Ana shunday paytda ular xavfli xatti-harakatlar qilishlari mum-
kin. Bunday holat bir necha daqiqadan bir necha kungacha,
hatto haftalab davom etadi. Bu holat epilepsiya, isteriya,
kalla-miya jarohatlari uchun xarakterlidir. Isteriya tufayli es
kirarli-chiqarli bolib turganida ong kop darajada toraymaydi.
SOMNAMBULIZM HOLAÒI
Bu holatdagi odam galati va hattoki, kelishmagan qiliq-
lar qiladi. Somnambullarda bemorlar xonada maqsadsiz sanqib
yuradi, devorni timirskilaydi, stol ustida yotgan narsalarni
saralaydi, bazi hollarda esa kochaga chiqib ketadi va avto-
matik tabiatdagi harakatlarni qiladi. Chaqirish yoli bilan
bemorni bu holatdan chiqarishga urinish, odatda, muvaffa-
qiyatsiz boladi. Bemor atrofidagi odamlarning unga gapirgan
gaplariga parvo qilmay, oz diqqat-etiborini narsalarning
chegaralangan doirasiga jalb qiladi va butunlay paydo bolgan
tasavvur hukmi ostida boladi.
AMBULAÒOR AVÒOMAÒIZM HOLAÒI
Avtomatizm bir lahzada paydo bolib, quyidagicha namo-
yon boladi. Odam bazan buning uchun nobop sharoitda
odatlanib qolgan qator harakatlarini qiladi, masalan, tramvay-
da ust-boshini yechadi va kiyadi, botinkasining iplarini yechadi
va boglaydi, devordan nimalarnidir izlaydi va h.k. Bemorni
bu holatdan chiqarish muvaffaqiyatsizlik bilan tugaydi, agar
zorlik bilan avtomatik harakatlarni bajarishiga qarshilik
korsatilsa, ularda agressiv reaksiya paydo boladi, ular atrof-
dagilarga ogir zarar yetkazishlari mumkin.
DEPERSONALIZATSIYA HOLAÒI
Bu holatda bemor kimligini biladi, ammo ozini ozgar-
ganday sezadi, bu ham hamma vaqt bolavermaydi va nimasi
ozgarganini aniq aytolmaydi. Bazida kichkina bolib qol-
!
dim, qollarim, oyoqlarim uzun deb aytsa, bazida tanam
katta, vaznim ogir, kallam katta bolib qolibdi, deydi. Bu
holat bosh miyaning organik shikastlanishida va shizofreniyada
uchraydi. Ichki kasalliklar klinikasida ong toxtashi (ochishi)
bilan otadigan holatlarni uchratish mumkin. Bularga quyi-
dagi ozgarishlar kiradi.
Obnubilatsiya (lot. bulut) ongning yengil buzilishi, ong
bir necha soniya qorongilashib, kichik-kichik bulutchalar
singari yengil suzib yuradi. Vaqtga, oz shaxsiga, tashqi
sharoitga nisbatan moljal buzilmaydi, ogriqli buzilishdan
keyin xotiraning yoqolishi kuzatilmaydi.
Somnolensiya (uyquchanlik) uzoq davom etadigan holat.
Bu holatda moljal olish ozgarmaydi, spirtli ichimliklardan,
uxlatuvchi dori vositalaridan zaharlanganda kuzatiladi.
Karaxtlik holati bunda bemorlar atrofdagi tasirotlarga
kuchsiz reaksiya korsatishadi. Javob olish uchun savolni bir
necha marta qaytarish yoki uni odatdagidan kora qattiqroq
ovozda aytishga togri keladi. Bemorlar qisqa-qisqa sozlar
va katta-katta pauzalar bilan javob berishadi, atrofda bolib
turgan hodisalarga loqayd bolib qarashadi. Karaxtlik bir necha
soatdan bir necha kungacha davom etishi va bundan uzoq-
roqqa chozilishi mumkin. Mana shu holat otib ketgandan
keyin bemorlar ularga nima bolganligi togrisida faqat
qisqacha sozlab berishlari mumkin. Karaxtlik holati turli
kasalliklarda kop uchraydi (ich terlama, zotiljam, kalla-miya
jarohati, miya osmasi, uremiya, qandli diabet kasalliklarida).
KOMAÒOZ HOLAÒ
Es-hush aynishining juda borib turgan darajasini ifoda-
laydi. Bemorlar savollarga mutlaqo javob bermaydilar, ogriq
tasirotlariga reaksiya korsatmaydilar. Koz qorachiqlari
kengayib ketgan, yoruglikka reaksiya bermaydigan boladi.
Kopincha patologik reflekslar topiladi. Bu holat ham ich
terlama, zotiljam, uremiya, qandli diabet kasalliklarida
uchraydi. Bu holatda bosh miya postlogida chuqur
tormozlanish ustunlik qiladi.
!
Idrokda 1) idrok jarayonini, yani ongimizni bevosita
aks ettiruvchi faoliyatni va 2) narsalarni idrok qilishdan hosil
boladigan subyektiv obrazni bir-biridan farq qilish lozim.
Idrok murakkab ruhiy jarayondir. Bu murakkablik, avvalo,
shundan iboratki, har bir idrok tarkibiga ayni vaqtda bir necha
sezgi kiradi. Masalan, dori vositani idrok qilish: uning shaklini
(yumaloq, chozinchoq va h.k.), rangini (oq, qizil, sariq va h.k.),
sezish bu korish sezgilaridir. Hidini sezish (hid sezgilari),
shirin-chuchukligini sezish (maza sezgilari), ogir-yengilligini,
qattiq-yumshoqligini sezish (muskul sezgilari) va boshqa
sezgilardan tarkib topadi. Idrok qilishda analiz yordamida
ajratilgan shu ayrim sezgilar idrokning retseptiv tomonini
tashkil qiladi.
Idrokning asab-fiziologik mexanizmi narsalar xossalari
yigindisining tasiri bilan hosil boladigan muvaqqat bogla-
nishlar tizimidan iboratdir. Har bir narsadagi xossalarning
shu yigindisiga qarab, biz narsalarni bir-biridan farq qilamiz.
Idrok xotira, xayol, diqqat, tafakkur, nutq kabi ruhiy jarayon-
lar bilan chambarchas boglangandir. Idrok jarayonlari faqat
tevarak-atrofdagi narsalarning sezgi azolarimizga tasir qilib
turishi natijasidagina emas, balki shu bilan birga idrok
qilayotgan odam ozining olamni bilishi va amaliy faoliyatida
yon-atrofdagi narsalarga tasir qilishi natijasida ham vujudga
keladi.
Idrok jarayoni ikki xil boladi: ixtiyoriy va beixtiyor idrok.
Oldindan belgilangan maqsadga qarab muayyan bir obyektni
idrok qilish ixtiyoriy, deb ataladi. Bemor holati bilan tanishish,
kasallik tarixi varaqasiga kiritilgan shifokor korsatmalarini
qarab chiqish, bemor shikoyatlarini tinglash ixtiyoriy idrokka
misol boladi. Muayyan bir obyektni oldindan maqsad qilib
olmasdan va maxsus tanlamasdan, kuch sarf etmasdan idrok
qilish jarayoni beixtiyor idrok, deb ataladi. Bunday idrok
jarayonlari diqqatimizni beixtiyor oziga jalb qiladi. Masalan,
uzoqda kelayotgan shoshilinch yordam mashinasi, palatadan
tosatdan chinqirgan ovozni eshitamiz.
Kishining muntazam, davomli va reja bilan idrok qilish
qobiliyati kuzatuvchanlik, deb ataladi. Kuzatuvchanlik xusu-
!!
siyati tibbiyot xodimlari, ayniqsa, hamshiralar uchun eng zarur
xususiyat hisoblanadi. Chunki bemorda bolayotgan ruhiy
holatlarni, klinik holatlarni kuzatib borish, unga kerakli yordam
korsatish idrokning ushbu xususiyati orqali amalga oshiriladi.
Idrokka xos sifatlar farq qilinadi. Idrokning tezligi, tolaligi,
ravshanligi va aniqligi yoki togriligi uning sifati tashqi shartlar,
organik va psixik shartlar bilan belgilanadi. Òajribali tibbiyot
xodimlarida taktil sezgi yaxshi rivojlangan boladi. Shuning
asosida paypaslash va turli muolajalarni bajarish muhim
ahamiyat kasb etadi. Idrokning rivojlanishi izlanish va kuza-
tishlar natijasida boladi.
Orta tibbiyot xodimlari uchun «paypaslash», «anglash»
kabi ashyoviy shakldagi idrok qilish nazariy va amaliy aha-
miyatga egadir. Masalan, igna uchi orqali bemor venasi ichiga
dori tushishini idrok qilish. Òajribali, fikrlovchi tibbiyot xodimi
bemorda mavjud kasallik belgilarini idrok qilib, uning mohiyati
nimadan iborat ekanligini anglaydi va shu belgilarni boshqa
kasallik belgilariga oxshashlik tomonlarini ajratadi va h.k.
Òasavvur oldin aks ettirilgan narsalarning koz oldimizda
qolgan obraz (timsol)laridir. Idrok obrazlari voqelikda mavjud
narsa va hodisalarning obrazlari bolganligidan, tasavvurlar
ham xuddi shu narsa va hodisalarni aks ettiradi. Ammo idrok
bilan tasavvur ortasida kattagina farq bor.
Òasavvur ilgari sezilgan va idrok qilingan narsalar asosida,
sezgi azolarimizning bevosita faoliyatisiz hosil boladi. Biz ilgari
korgan bir narsaning obrazini kozimizni yumib turib, koz
ongimizga keltira olamiz. Ilgarilari eshitgan bir kuyni, biror
buyumning ogir-yengilligini tasavvur qilishimiz mumkin.
Òasavvur qilishning fiziologik asosi shartli reflekslarning hosil
bolishida bosh miya postida paydo bolgan «izlar»ning
jonlanishidir. Òasavvur bironta turtki tasiri bilan tugiladi.
Masalan, bironta odam haqidagi tasavvurning tugilishi uchun
«birinchi turtki bolib, deb yozadi I.M. Sechenov, men shu
odamni ilgari uchratganimda hosil bolgan juda kop tasirotlar
ortasida shu paytda qozgalgan bironta tashqi tasirot xizmat
qiladiki, bu turtki ana shu odamni korishdan hosil bolib, izlar
!"
shaklida saqlanib qolgan hamma sezgilarni uygotadi». Odamda
tasavvur tugdiradigan maxsus qozgatuvchi sozdir. Soz bilan
tasvirlash orqali turli tasavvurlar tugiladi. Òasavvur ravshanlik
darajasi jihatidan idrok obrazlaridan farq qiladi, tasavvurlar idrok
obrazlaridan ancha noravshan, xiraroq boladi. Òasavvur bironta
narsani kopincha tola-tokis, barcha tomonlari va sifatlari bilan
aynan aks ettira olmaydi. Òasavvurning bu xususiyatini tasavvur-
ning fragmentligi, deb ataladi.
IDROK EÒISH VA ÒASAVVURNING BUZILISHI
Ruhiy va asab kasalliklarida, bosh miyaning ogir jaro-
hatlarida idrok etish buziladi. Ular quyidagi guruhlarga
ajratiladi, illyuziyalar, gallutsinatsiyalar hamda psixosensor
buzilishlar. Illyuziyalar real predmetni buzuq, notogri
idrok etishdir. Idrok etiladigan real obyekt bolsa-yu, biroq u
haqiqatga mos kelmaydigan ravishda qabul etilsa, bunday
buzilish illyuziyalar qatoriga kiradi. Illyuziyalar kopincha
soglom odamlarda ham boladi. Fizika qonunlariga asos-
langan optik illyuziyalar malum. Masalan, suv quyilgan
stakanga solingan qoshiq ikkiga bolingandek bolib kori-
nadi, chunki uning ikki qismi turli-tuman sindirish muhitida
turadi. Ozgartirilgan affektiv holat (qorqish, vahima va
hokazo) ham illyuziyalarga sabab bolishi mumkin. Illyuziya-
lar aksari ruhiy kasalliklarda kop uchraydigan simptomdir.
Ular ong buzilganda (deliriylar, esning kirarli-chiqarli hola-
tida) kuzatiladi. Masalan, shifokorning qolidagi stetoskopni
bemorlar pistolet, uning ozini esa, yovuz odam sifatida qabul
qilishadi. Deliriylarda va ong buzilishining boshqa holatlarida
ular chuqur bolmaganda pareydolik illyuziyalar kuzatiladi.
Bemorlar real, mavjud shaklsiz predmetlarni fantastik obrazlar
sifatida qabul qiladilar. Masalan, devordagi yoriqlar, devorga
yopishtirilgan gulqogozlardagi turli naqshlar va doglar,
predmetlardagi yoruglik shulasi, eshiklardagi soyalar
bemorlarga ajinalar, ertaklardagi personajlar, galati manza-
ralar bolib korinadi va h.k. Òurli xil patologik ozgarish-
!#
larda verbal illyuziya, optik illyuziya, affektiv illyuziyalar
uchraydi.
Gallutsinatsiyalar (hallucinatio yoq narsa) xato idrok
etish yoki idrok etishning buzilishi. Gallutsinatsiyalarning
asosiy xususiyatlari shundan iboratki, ular real obyektni idrok
etmay, sezgi azolari real qitiqlanmay paydo boladi.
Yoq narsani idrok etishning oddiy turlaridan biri, masalan,
koz oldida uchqunlar korinishifotopsiyalar, quloqda
shovqin va qars-qurs etgan tovushlarni eshitishalkoazmlar.
Elementar gallutsinatsiyalar murakkab gallutsinatsiyalardan
farqli olaroq predmetsizdir. Murakkab gallutsinatsiyalar doimo
predmetli va tasviriy tabiatga ega boladi. Masalan, alkogolizm
bilan ogrigan bemorlarning koziga unga tajovuz qilayotgan
odamlar, dahshatli hayvonlar korinadi. Bazan gallutsina-
tsiyalar mazmunini bemorlar organib qolgan kasbga aloqador
faoliyatning aksi tashkil etadi. Gallutsinatsiyalarni sezgi
azolari boyicha: korish, eshitish, hid bilish, tam bilishlar,
umumiy sezgi boyicha bolish qabul qilingan. Eshitish gallu-
tsinatsiyalarining imperativ gallutsinatsiyalar bolishini bilish
muhim: tovush bemorga biror ish qilishni buyuradi yoki
taqiqlaydi. Òovush oz-ozini oldirishga majbur qilishi, ovqat
yemaslikni buyurishi mumkin va h.k.
Klinikada gallutsinatsiyalarning bir necha xilma-xil turlari
uchrab turadi: soxta, gipnogogik, Sharl-Bone, eydetik gallu-
tsinatsiyalar.
Psixosensor buzilishlar. Oz xususiyatiga kora, illyuziya-
larga yaqin bolgan, biroq boshqa genez va patofiziologik
tabiatga ega bolgan bilish faoliyati buzilishlarining katta
guruhi bolib, makondagi munosabatlar, predmetlarning
shakllanishini va odamning oz gavdasini idrok etishining
buzilishi hisoblanadi. Bu buzilish psixosensor buzilishlar deb
ataladi. Psixosensor buzilishlar oz organik turgunligi bilan,
shuningdek, bemorda ularga tanqidiy munosabat saqlanishi
bilan illyuziyalardan farq qiladi. Bu patologik belgilarga
mubtalo bolgan bemorlar aksari predmetning ularga
boshqacha, buzuq bolib, xuddi qiyshiq kozguda aks etgandek
bolib korinishidan shikoyat qiladilar.
!$
TIBBIYOT XODIMINING ÒASAVVUR VA IDROK
PAÒOLOGIYASIGA UCHRAGAN BEMORLARGA MUNOSABAÒI
Idrok turlicha tuzilgan. Orta tibbiyot xodimining bemor-
larni parvarish qilishdagi oziga xos xususiyati bemorning
shikoyatlarini diqqat bilan eshitishdan iboratdir. Bemorlarni
hech mahal fikridan qaytarishga va ular bilan tortishishga
yol qoymaslik kerak. Agar bu buzilishlar birinchi marta ham-
shira tomonidan aniqlangan taqdirda bu haqda davolovchi
shifokorga malum qilish zarur.
Agar buzilishlar oldin ham kuzatilgan bolsa, shifokorning
topshirigiga muvofiq ish korish kerak. Gallutsinatsiyalarning
paydo bolishi, odatda, psixik kasalliklarning avj olishi bilan
bogliq boladi, shu sababli ular aniqlanganda darhol shifokorga
malum qilish va bemorni nazorat ostiga olish kerak.
XOÒIRA JARAYONI
Biz sezgan, idrok qilgan narsalar iz qoldirmasdan yoqolib
ketmaydi, balki malum darajada esda saqlanib qoladi va
qulay sharoitda yoki kerak bolganda esimizga tushadi. Kun-
dalik tajribamiz shuni korsatadiki, esda qolgan narsalarning
hammasi ham esimizga tushavermaydi, ularning bir qismi
unutiladi. Unutish ham xotiraga oid hodisadir. Esda qolgan
narsa xotira materialini, esda saqlanib turadigan va esga
tushiriladigan narsa esa, xotiraning mazmunini tashkil qiladi.
Ongimiz aks ettirgan narsalarni mustahkamlash, saqlab qolish
va keyinchalik tiklashdan iborat bolgan aqliy faoliyat xotira
deyiladi. Xotira bir necha ruhiy jarayonni oz ichiga oladi:
1. Esda olib qolish. 2. Esga tushirish. 3. Esda saqlash va
unutish.
1. Esda olib qolish
Xotira faoliyati esda olib qolishdan boshlanadi. Biz hamisha
biror narsa yoki hodisani idrok qilamiz, biror narsa yoki hodisani
esda olib qolamiz. Esda olib qolish jarayoni eng avval miya
postida idrok qilinayotgan narsalar buyum, surat, soz, fikr
va hokazolarning «izlari» hosil bolishidan va ayni vaqtda esda
!%
olib qolinadigan material bilan kishida mavjud bilim va tajriba
ortasida, esda qoladigan materialning ayrim qismlari yoki
elementlari ortasida boglanish vujudga kelishidan iboratdir.
Esda olib qolish faol jarayondir: bu faollik ikki xil boladi.
Shu sababli ixtiyorsiz va ixtiyoriy esda qoldirish turlari ajratiladi.
Esda olib qolishning ikki turi mavjud: assotsiativ va mantiqan
esda qoldirish. Bir vaqtda va bir joyda birin-ketin idrok qilingan
ikki yoki bir qancha narsa va hodisalarning obrazlari ortasida
miyada hosil boladigan boglanish assotsiativ boglanish yoki
assotsiatsiya deyiladi. Masalan, bironta ashulani eshitib turib,
ayni zamonda shu ashulani aytayotgan odamning ozini ham
korsak, shu ashulani idrok qilish ortasida yondosh assotsiatsiya
hosil boladi. Assotsiatsiyaning yondoshlik assotsiatsiyasidan
tashqari, oxshashlik, qarama-qarshilik turlari ham mavjud.
Manosiga tushunib yoki mantiqan esda olib qolish ja-
rayonida asosiy orinda fikrlash jarayonlari turadi. Esda qol-
dirilayotgan materialning ayrim qismlari va elementlari or-
tasidagi mano va mantiqiy (logik) boglanishlarni fikr yuritish
yoli bilan ochiladi. Mano boglanishlarini ochish biron
narsaning obrazini oddiy esda olib qolish emas, balki narsa
va hodisalarga xos bolgan eng muhim va zaruriy boglanishlarni
ochish demakdir, bir guruh (sinf) doirasiga kirgan narsa va
hodisalarning umumiy va muhim belgilari, ular ortasidagi
sabab va natija boglanishlarini aniqlash demakdir.
Ixtiyorsiz esda qoldirishda oldimizga hech qanday maq-
sad qoyilmaydi, esga olinadigan materialni oldindan bel-
gilamasdan va maxsus usullar qollanmasdan beixtiyor esda
qoldirishdir. Masalan, biz, odatda, kochada tasodifiy korgan
kishilarning aft-basharasini, tasodifiy eshitib qolgan bazi gap
va kuylarni beixtiyor esimizda saqlab qolamiz.
Ixtiyoriy esda qoldirish kozda tutilgan maqsadga muvo-
fiq tanlangan materialni ongli ravishda kuch berib, maxsus
esda qoldirishdir. Ixtiyoriy esda qoldirishda materialni puxta
esda saqlab qolish maqsadida biz maxsus usullardan foyda-
lanamiz: diqqatimizni toplaymiz, idrok qilingan materialni
takrorlaymiz, uning mazmunini uqib olish uchun harakat
qilamiz, ilgarigi tajriba va bilimlarimiz bilan uni boglaymiz
!&
va hokazo. Ixtiyoriy esda qolishning asab-fiziologik asosi
birinchi signal sistemasi bilan ozaro munosabatda ikkinchi
signal sistemasi hosil qiladigan boglanishlardir.
2. Esga tushirish
Otmishda idrok qilingan narsalarning tuygu-his, fikr va ish-
harakatlarning ongimizda qaytadan tiklanishi esga tushirish
deyiladi. Esga tushirishning asab-fiziologik asosi bosh miya
postida ilgari hosil bolgan asab boglanishlarining qozgalishidir.
Ilgari idrok qilingan narsa va hodisalarni takror idrok qil-
ganda, u narsa yoki hodisa esga tushadi, ana shuni tanish
deymiz. Masalan, kasalliklarda mavjud klinik simptomlardan
ayrimlari bir necha kasallikda kuzatilishi mumkin. Shu belgini
tanish, esga tushirish tibbiyot xodimi uchun muhim hi-
soblanadi. Òanish aniq va noaniq bolishi mumkin.
Eslash narsani, uning ozini shu paytda idrok qilmay turib,
esga tushirishdir. Eslaganda xotirada qolgan obraz, his va fikrlash
shu paytda sezgi azolarining ishtirokidan tashqari esga tushadi.
Masalan, bolib otgan voqealar, bemorlarda mavjud klinik
manzara ana shunday esimizga tushadi. Materialning muayyan
mazmuni bilan birga bu material qachon, qayerda va qanday
sharoitda esga olib qolinganligi ham aniq esga tushsa
xotiralash mukammal va tola-tokis boladi. Bevosita esga
tushirish deb, materialni idrok qilish ketidanoq, yani esga
olib qolish bilan esga tushirish ortasidagi vaqt oraligida
ongimizda esga olinadigan materialdan boshqa hech qanday
jarayon yuz bermaganda boladigan esga tushirishni aytiladi.
3. Esda saqlash va unutish
Idrok qilingan narsalar miyamizda ornashib qolishi, esimizda
turishi tufayli, ular turli usulda esimizga tushishi mumkin. Esda
saqlash deyilganda ilgari tugilgan taassurot, fikr, tuygu-his va
ish-harakatlarning jonlanib, takrorlanib turishga moyillik paydo
qilishi va mustahkamlanishini tushunamiz. Ana shunday
moyillikning hosil bolishi va mustahkamlanib qolishi nerv
sistemasining plastiklik deb ataluvchi alohida xususiyatga ega
!'
bolishi bilan bogliq. Shuning uchun ham asab sistemasi ilgari
bolib otgan taassurotlarni takrorlashga tayyor turadi.
Unutish ilgarilari esga olib qolingan narsalarning ongi-
mizdan tamomila yoqolishi, yani uni esda tutishga batamom
qarama-qarshi jarayon deb tushunamiz. Bu xato fikrdir. Esdan
chiqarish xotirani kopgina keraksiz detallardan (ikir-chikir-
lardan) holi qilish va eslab qolinganini umumlashtirish, shu
orqali esa uning saqlanib qolishiga yordam beradi. Esdan
chiqarishning oziga xos xususiyati uning bir tekisda bolmas-
ligidir; u yod olingandan keyin tez orada boshlanib, avvaliga,
ayniqsa, jadal boladi. Shuning uchun takrorlashni materialni
yodlagandan keyin darhol, shuningdek, u toliq esdan chiqarib
bolingandan keyin ham boshlamaslik lozim. Esdan chiqarish-
ning oldini olish uchun u materialni shunday, biroq oz vaq-
tida takrorlash kifoyadir, chunki esdan chiqarilgan narsani
qayta tiklash uchun anchagina katta mehnat talab qilinadi.
XOÒIRA ÒURLARI
Nimaning eslab qolinishi, keyinchalik esa, tanib olinishi
va qayta esga tushirilishiga kora xotiraning har bir kishiga
xos bolgan quyidagi turlarini ajratish mumkin:
1. Obraz xotirasi. 2. Emotsional xotira. 3. Manoviy xotira.
XOÒIRA SIFAÒI
Har kimning oziga xos xotira xususiyatlari bor. Har kimning
xotirasidagi farq xotiraning kuchida ifodalanadi. Malumki,
xotirasi kuchli va xotirasi zaif odamlar bor. Xotiraning kuchli-
kuchsiz bolishi esda olib qolish va esdan chiqarish tezlik dara-
jasiga qarab belgilanadi. Òez esga olib, sekin, bora-bora unutish
kuchli xotiraning xarakterli xususiyati bolsa, sekin esda olib
qolish va tez esdan chiqarib qoyish kuchsiz xotira belgilaridandir.
Xotira sifatiga kora, tort tipga bolinadi:
Birinchi tipi: bunday shaxslarning xotirasi kuchli, ayniqsa,
samarali boladi, ular materialni, malumotlarni tez bilib
oladilar, buning uchun ularga materialni bir marta eshitish
yoki bir karra oqib chiqish kifoya, shu bilan birga, material
bora-bora esdan chiqadi va materialni bu oquvchilar tola-
tokis hamda yanglishmasdan toliq esga tushiradilar.
"
Ikkinchi tipi: shaxslar materialni sekinroq bilib oladilar,
lekin uzoq vaqt esdan chiqarmaydilar. Ular materialni organib
olish uchun koproq kuch sarf qilib, uni maxsus usullar
yordami bilan takrorlaydilar.
Uchinchi tipi: tez bilib olib va tez unutish xususiyatlari
bilan ajralib turadi. Bu tipga kirgan shaxslar materialni bir
marta korib-eshitib, birovning ogzidan chiqishi bilanoq ilib
olganday darrov bilib oladilar va keyin uni tola-tokis aytib
bera oladilar. Ammo bu tariqa bilib olish va esga tushirish
uzoqqa bormaydi. Vaqt otgandan keyin unutib qoyadilar.
Òortinchi tipi: bu xotiraning zaif tipidir. Bu tipdagi shaxslar
materialni juda sekinlik bilan bilib oladilar va tez unutadilar.
Xotira tufayli ongimizda faqat hozirgi paytdagi narsalar,
hodisalar aks etib qolmay, balki otmishda idrok qilingan
narsalar va hodisalar, kechirilgan tuygular, fikrlar ham aks
etadi. Odam xotira tufayli malaka va konikmalar hosil qi-
ladi, bilimlarini boyitadi va saviyasini kengaytiradi. Xotira
boshqa ruhiy jarayonlarning faoliyati va taraqqiyoti uchun
katta ahamiyatga egadir. Yunonlarning buyuk dramaturgi
Esxil (eramizdan avvalgi 525456-yillarda yashagan) oz
asarining qahramoni Prometey tilidan shunday degan edi:
«Eshiting, ummatlarim qilgan saxovatimni hisob qilsinlar deb
raqam yaratdim. Yozuvga orgatdim. Shularning hammasining
bosh sababkori Muza momosidan bahramand etdim.
Ularga es berdim, xotira berdim».
XOÒIRANING BUZILISHI
Xotira buzilishining har xil turlarini klinik tahlil qilish XIX
asr oxiriga taalluqlidir. Biroq xotira buzilishini muntazam
ravishda organish faqat rus olimi S.S. Korsakov ishlaridan
keyin, ayniqsa, u xotira buzilishining alohida turini bayon
etganidan song boshlandi. Xotiraning buzilishi jarayonida
eng kop uchraydigani gipoamneziya, amneziyadir.
Gipoamneziya xotiraning susayishi bolib, unda odam oz
ixtiyori bilan bir vaqtlardagi yoki yaqin vaqtlardagi voqea-
larni eslash qobiliyatidan mahrum boladi. Shu narsa qayd
qilinadiki, keksalardagi gipoamneziyada ular yangi xotiralarni
"
eslab qolish va aytib berishga juda qiynaladilar, ayni vaqtda
esa, eskilarini ancha yaxshi eslaydilar. Gipoamneziyalar ogir
kasalliklardan keyin, toliqish, astenik holatlarda roy beradi.
Giperamneziya xotiraning kuchayishi bolib, bu holat ruhiy
bemorlarda qozgalishda, jumladan, maniakal holatlarda
uchraydi va u eslashga aloqador boladi: kundalik voqealarni
eslab qolish esa ozgarmagan holda qoladi yoki hatto su-
sayadi. Ruhiy tushkunlikka tushgan, biror baxtsizlikdan ezilgan
kopgina kishilar otmishdagi xotiralarning quyilib kelishidan
shikoyat qiladilar. Goyo allaqachon unutib yuborilgan
voqealar xotirada turli-tuman voqea sifatida jonlanadi. Bazan
shunga oxshash hodisalar yuqumli kasalliklarda harorat yuqori
bolganda kuzatiladi.
Xotiraning boshqa muhim buzilishlariga amneziyalar
xotiraning yoqolishi yoki eslay olmaslik kiradi. Qator hollarda
amneziya bemorlar hayotining qatiy chegaralangan bir bolagini
oz ichiga oladi, u bemorning xotirasidan mutlaqo ochib ketadi.
Hushdan ketgan, koma holatida bolgan davr ichida xotira
yoqolishi amneziyaga oddiy misol boladi. U, odatda, oziga
kim yordam berganini ham, qanday qilib kasalxonaga tushib
qolganini ham eslay olmaydi. Bu anterograd amneziyadir. Bosh
miya shikastlanganda, shikastlanishdan oldin roy bergan
voqealarning xotirada qolmasligi ham kuzatiladi. Bazan bunday
shikastlanishning ogir-yengilligiga qarab malum bir vaqtni
(soatlar, kunlar, hatto oylar) oz ichiga oladigan voqealar
xotiradan kotariladi. Xotiraning bunday buzilishi retrograd
amneziya, deb ataladi. Bazi kasalliklarda amneziyalar juda keng
hajmda boladi. Masalan, qarilik tufayli es pasayganda yetuklik
yoshidagi deyarli barcha voqealar va sanalar xotiradan kotariladi
hamda bemorlar yoshlik davridagi, hatto bolaligidagi taassurotlar
dunyosiga chomadi. Bunda ular bir zamonlar boshlaridan
kechirgan voqealar va kechinmalari haqida xuddi kecha bolib
otgan voqeadek gapiradilar, allaqachonlar olib ketgan odamlar
bilan uchrashishni kutadilar. Oz hayotlarida bolib otgan
muhim voqealarni aslo eslay olmaydilar.
Paramneziyalar yoq narsani eslash yoki psevdoreminis-
sensiyalar hisoblanadi. Bemor hayotida bolib otgan voqeani
"
shu voqea bolib otgan vaqtga aloqador, deb hisoblamaydi.
S.S. Korsakov oziga xos kasallik polinevritik psixozni bayon
etgan edi, bunda anterograd va retrograd amneziyalar bilan bir
qatorda soxta xotiralashlar ham boladi. Bunda bemorlar garchi
kasalxonada yotgan bolsalar-da, hozirgina sayrdan, ishdan, ovdan
qaytganlarini aytadilar. Kundalik voqealarni esa, bemorlar
mutlaqo xotirada saqlab qola olishmaydi. Xotira buzilishlari
alomatlarining bunday yigindisi Korsakov sindromi, deb ataladi.
Psevdoreminissensiyalar bilan bir qatorda konfabulatsiyalar
yoki odatda, amneziyalar, xotiradan unutilgan voqealar ornini
toldiradigan uydirma, yolgon gaplar mavjud. Bemor gapira-
yotgan voqea uning hayotida hech qachon sodir bolmagan
boladi, ammo u shu voqealarni roy bergan, deb tasdiqlaydi.
Amnestik afaziya alohida orin tutadi, bunda odam buyumlar-
ning nomini unutib qoyadi. Xotiradan kotarilgan buyumni
tanish, odatda, buzilmaydi, biroq uning simvoli (belgisi) va
soz bilan bayon etib beriladigan model xotirada bolmaydi
yoki juda qiyinchilik bilan aytib beriladi. Amnestik afaziya
lokal belgi ahamiyatiga ega bolgan bosh miyaning ogir or-
ganik zararlanish simptomi. Bu simptom keng tarqalgan bolib,
tomir-dissirkulator hamda degenerativ-atrofik jarayonlarda
kuzatiladi. Xotira aldanishlari qatorida kriptamneziya malum,
yani bunda bemor birovning fikrini xuddi ozinikidek qilib
gapirib beradi. Adabiyotda shunday xotira xatolariga aloqador
bolgan beixtiyor plagiat tushunchasi bayon etilgan.
XOTIRASI BUZILGAN BEMORLARGA ÒIBBIYOÒ
XODIMLARINING MUNOSABAÒI
Xotirasi buzilgan bemorlarga nisbatan tibbiyot xodimlari,
ayniqsa, juda muloyimlik bilan ozlarining eng yaqin kishi-
laridek sozlarini oxirigacha eshitib (agar u yolgon bolsa ham),
keyin oz fikrlarini aytib, davo muolajalarini otkazishlari kerak.
Ayniqsa, xotirasi umuman yoqolgan bemorlar yordamga
muhtoj boladilar. Ular oz holatini togri baholaydilar va
atrofdagilarga kulgi bolishdan, dakki eshitishdan xavflanib
turadilar va juda etibor bilan ahamiyat beradilar. Bunday
bemorlarni tibbiyot xodimlari tinchlantirishi, tetiklashtirishi va
kerakli vaqtda sharoitga qarab ularning harakatlarini, sozlarini
"!
tuzatishga yordam berishlari kerak. Bemorning gaplariga diqqat,
sabr-toqat va xotirjamlik bilan quloq solish u bilan zarur aloqani
ornatish uchun juda muhimdir.
Òibbiyot xodimlari bemorning barcha savollariga oddiy,
tushunarli va aniq javob berishlari kerak. Balandparvoz gap-
lar, kasallik jarayonining xorijiy nomlari, murakkab, tushu-
narsiz sozlar bemorni tinchlantirmaydi. Faqat soz emas, balki
tibbiyot xodimlarining xatti-harakati, imo-ishorasi, mimikasi
ham salbiy tasir korsatishi mumkin, shu tufayli shifokor va
hamshira bemor oldida ehtiyot bolib gapirishi, ozini tuta
bilishi kerak.
NORMA VA PAÒOLOGIYADAGI DIQQAÒ
Diqqat deb, ongni bir nuqtaga toplab, muayyan bir ob-
yektga aktiv qaratilishini aytamiz, biz oz faoliyatimiz ja-
rayonida idrok va tasavvur qiladigan har bir narsa, har bir
hodisa, ozimizning qilgan ishlarimiz, oy va fikrlarimiz diq-
qatning obyekti bola oladi.
Diqqat paytida ongning bir nuqtaga toplanishi ong
doirasining torayishidan iboratdir, bunda goyoki ong doirasi
anchagina tigizlanadi. Ana shunday torayish va tigizlanish
tufayli ong doirasi juda ham yorqinlashadi, ongning eng
tigizlangan va binobarin, eng yorqin nuqtasi diqqatning mar-
kazi, deb ataladi. Diqqatimiz qaratilgan obyektlar ongimiz-
ning toplangan «zonasida» juda aniqlik va yaqqollik bilan
aks ettiriladi. Bu yerda yana shuni ham nazarda tutish ke-
rakki, diqqat idrok, xotira, xayol, tafakkur va nutq singari
alohida ruhiy jarayon emas. Diqqat hamma ruhiy jarayonlarda
korinadi. Biz «shunchaki» diqqatli bola olmaymiz, balki
biz diqqat bilan idrok qilamiz, diqqat bilan esda olib qolamiz,
oylaymiz, diqqat bilan muhokama yuritamiz, gaplashamiz.
Diqqat aqliy jarayonlarning sifatini taminlaydigan ichki
faollikdir. Diqqat ozining faolligi jihatidan ixtiyorsiz va ixtiyoriy
boladi. Biron tashqi sabab bilan va bizning xohishimizdan
tashqari hosil boladigan diqqatni ixtiyorsiz, deb ataymiz.
Diqqatimiz qaratilishi lozim bolgan narsani oldin belgilab olib,
""
ongli ravishda qoyilgan maqsad bilan ishga solingan diqqatni
ixtiyoriy diqqat, deb ataymiz. Diqqat bir necha xususiyatlarga
ega bolib, ulardan asosiylari diqqatning kochuvchanligi,
bolinishi, kolami, kuchi va barqarorligidir. Diqqatning fizio-
logik asosini bosh miya posti qismidagi «optimal qozgalish
nuqtasi» tashkil qiladi. Optimal qozgalish nuqtasi manfiy
induksiya qonuniga kora, bosh miya postining boshqa joylarida
tormozlanishni vujudga keltiradi. «Miya yarimsharlarining
optimal qozgalishga ega bolgan qismida, deydi I.P. Pavlov,
yangi shartli reflekslar osonlik bilan hosil boladi va differen-
sirovkalar muvaffaqiyatli ravishda paydo boladi».
DIQQAÒ PAÒOLOGIYASI
Diqqatning buzilishi diqqatsizlik yoki diqqatning susayi-
shi bilan namoyon boladi. Diqqatsizlikning birinchi turi
diqqatning tarqoq bolishi va kam tigizlanish bilan xarak-
terlanadi. Bu ozgarish maktab yoshiga yetmagan soglom
yosh bolalarda va asteniya holatidagi bemorlarda kuzatiladi.
Diqqatsizlikning ikkinchi turi diqqatning ota tigizligi va
qiyin ichki kochuvchanlik bilan otadi. Diqqatning bu turi
ozida qandaydir goyalarni ushlab turuvchi, ozini ichki
kechinmalariga botib qolgan shaxslarda kuzatiladi. Kasallik
holatlarida u qimmatli goyalar korinishida xarakterlanadi.
Bosh miya peshona sohasining bevosita shikastlanishi natijasida
diqqatning oziga xos bolgan buzilishi, yani diqqatning
kochuvchanlik holati kuzatiladi. Bunday holat maniakal
holatdagi bemorlarda kuzatiladi. Ayrim vaqtlarda diqqat
kochuvchanligi patologik jihatidan kuchayadi. Bemorning
diqqati yangidan yangi hosil boladigan obyektlarga, soz-
larga, suhbatlarga tez-tez bolinib kochib turadi. Natijada,
bunday bemorlar uzoq vaqt diqqatini bir nuqtaga toplay
olmaydilar.
Uchinchi turdagi diqqatsizlik nafaqat diqqatning kuchsiz
toplanishi, balki juda sust kochuvchanligi bilan xarakterlanadi.
Diqqatning bunday buzilishi qarilik yoshida serebral atero-
skleroz kasalligida va kislorod yetishmovchiligi roy bergan
holatlarda kuzatiladi.
"#
ÒAFAKKUR HAQIDA ÒUSHUNCHA
Òafakkur bu predmet va hodisalarning umumiy xusu-
siyatlarini aks ettirish, ular ortasidagi qonuniy aloqalar hamda
munosabatlarni topish jarayoni. Boshqacha qilib aytganda,
tafakkur bu borliqni umumlashtirilgan holda va bevosita
aks ettirishdir. Òafakkur inson aqliy faoliyatining yuksak
shaklidir. Istalgan ixtiyoriy faoliyat, u xoh oquv, xoh ishlab
chiqarish faoliyati bolsin, uning natijalarini oldindan korishni,
albatta, talab qiladi. Biroq oldindan korish uchun dalillarni
umumlashtirish va shu umumlashmalar asosida xuddi shunga
oxshash boshqa dalillarga ham tatbiq etish mumkin bolgan
xulosalar chiqarish kerak boladi. Bu ikkiyoqlama yondashish
yakkadan umumiyga, umumiydan yakkaga tafakkur orqali
amalga oshiriladi. Voqelik tafakkurda idrok va tasavvurlardagiga
qaraganda chuqurroq va toliqroq aks etadi. Narsa yoki hodi-
salar ortasidagi eng muhim boglanishlar va munosabatlar
tafakkur yordami bilan ochiladi. Binobarin, tafakkur insonning
shunday aqliy faoliyatidirki, bu faoliyat voqelikni eng aniq
(togri), toliq, chuqur va umumlashtirib aks ettirishga (bilish-
ga), insonning yanada oqilona amaliy faoliyat bilan shugulla-
nishiga imkon beradi.
Bosh miya postining biron-bir sohasi emas, balki bosh
miyaning butun posti bajarayotgan faoliyat tafakkurning asab-
fiziologik negizidir. Analizatorlarning miyaga borib tutashgan
uchlari ortasida vujudga keladigan murakkab va muvaqqat
boglanishlar tafakkur qilish uchun birinchi galda ahamiyatga
ega. Òafakkurni yonaltirib turadigan asosiy asab-fiziologik negiz
shunday yol korsatib turuvchi refleksdirki, bu refleks tafakkur
qilish jarayonlarida katta rol oynaydi. Òafakkur qilish jarayoni
biror ruhiy elementlarning shunchaki bir-biri bilan almashi-
nishi tarzida voqe bolmasdan, balki alohida aqliy opera-
tsiyalar biz idrok qilayotgan yoki tasavvur qilayotgan narsa-
lar ustida, umumiylashgan va abstrakt tushunchalarga ega bol-
gan obyektlar ustida aqliy harakatlar qilish tarzida voqe boladi.
Òaqqoslash, analiz va sintez, abstraksiya va umumiy-
lashtirish, konkretlashtirish, klassifikatsiya va sistemaga solish
aqliy operatsiyalarning asosiy turlaridir.
"$
Òaqqoslash shunday bir aqliy operatsiyadirki, bu operatsiya
ayrim narsalar ortasidagi oxshashlikni yoki tafovutni, tenglik
yoki tengsizlik borligini, bir xillik yoki qarama-qarshilik
borligini aniqlashda ifodalanadi. Amaliy taqqoslash bir narsani
ikkinchi narsaga solishtirib korilayotganda, masalan, bir
qalamni ikkinchi qalamga, olchov chizgichini taxtaga va
shu kabilarga solishtirib korilayotganda sodir boladi. Òaqqos-
lash tasavvur qilinayotgan yoki qilingan narsalarni bir-biriga
fikran solishtirib korish yoli bilan hal boladi.
ANALIZ VA SINÒEZ
Analiz (tahlil) narsani (buyumlarni, hodisalarni, ja-
rayonni) tarkibiy elementlarga, qismlarga yoki tarkibiy belgi-
larga bolish demakdir. Analizning qismlarga, uning ele-
mentlariga bolgan munosabati aniqlanadi. Psixologiyani or-
ganish vaqtida har bir ruhiy jarayonni bir-biri bilan taqqos-
labgina qolmasdan, balki, shu bilan birga, analiz ham qi-
lamiz. Oqish mashguloti vaqtida tafakkurning analiz qilish
faoliyati katta orin tutadi. Chunonchi, savod orgatish, odatda,
nutqni analiz qilishdan: gapni sozlarga, sozlarni bogin-
larga, boginlarni tovushlarga ajratishdan boshlanadi.
Sintez analizning aksi yoki teskarisi bolgan tafakkur
jarayonidir. Bunda tarkibiy qismlar yagona bir butunga bir-
lashadi. Analiz va sintez bir-biri bilan chambarchas bog-
langandir, chunki fikr jarayonining ayrim bosqichlarida bi-
rinchi oringa analiz yoki sintez chiqadi. Sintez elementlar-
ning, narsa va hodisalarning qismlarini bir butun qilib qo-
shishdan iboratdir, amaliy analiz bolgani singari amaliy sintez
ham boladi.
«Òafakkur, deb yozgan edi I.P. Pavlov, albatta, assotsia-
tsiyalardan, sintezdan boshlanadi, songra sintezning ishi analiz
bilan qoshiladi. Analiz, bir tomondan, retseptorlarimiz,
periferik uchlarining analizatorlik qobiliyatiga, ikkinchi to-
mondan esa, bosh miya katta yarimsharlarining postida tako-
mil topuvchi va voqelikka muvofiq bolmagan narsalarni
voqelikka muvofiq bolgan narsalardan ajratib turuvchi tor-
mozlanish jarayoniga asoslanadi».
"%
Abstraksiya shunday bir fikrlash jarayonidirki, bunda
tafakkurda aks etilayotgan bir yoki bir necha obyektlarning biror
belgisi (xususiyati, harakati, holati, munosabati) shu obyekt yoki
obyektlardan fikran ajratib olinadi. Bu jarayonda obyektdan
ajratilgan bir belgining ozi tafakkurning mustaqil obyekti bolib
qoladi. Abstraksiya, odatda, analiz jarayonida yoki analiz
natijasida sodir boladi. Abstraksiya umumlashtirish bilan bog-
liqdir. Bunda predmetdagi, hodisadagi barcha tasodifiy, xususiy
va muhim bolmagan narsalarga barham beriladi. Kasalliklarga
ilmiy jihatdan tarif berish abstraksiyaga misol bola oladi.
Umumlashtirish predmetlar va hodisalarni ularning umu-
miy va asosiy tomonlarini ajratib korsatish asosida bir-birlari
bilan fikran birlashtirishdir. Masalan, tabletkalar, drojelar,
kolloid va kristalloid eritmalar kabilar oxshashligi boyicha
dori-darmon tushunchasiga kiritiladi yoki kasallik belgilari
simptom yoki sindrom tushunchasi orqali ifodalanadi.
Umumlashtirish tafakkurning abstraktlashtiruvchi faoliyati
bilan chambarchas boglangandir. Abstraktlashtirish jarayonida
ayrim narsalarning, holatlarning oxshash belgilari aniqlanadi
va shu oxshash belgilar umumlashtiriladi. Masalan, barcha
somatik kasalliklar ikki guruhga: terapevtik va jarrohlik kasal-
liklariga bolinadi. Òerapevtik kasalliklarda yurak-tomir, bronx-
opka, meda-ichak, siydik-tanosil kasalliklarni; jarrohlik
kasalliklarida kokrak jarrohligi, opka jarrohligi va boshqalar
ajratib korsatiladi. Konkretlashtirish obyektiv dunyoda
haqiqatda mavjud bolgan predmet yoki hodisa misolida pred-
met yoki hodisani korsatish, ochib berishdir. Òibbiyotda bu
malum etiologiyaga, klinik manzaraga, patogenezga va
oqibatga ega bolgan konkret kasallikdir. Konkretlashtirish,
umumiy abstrakt belgini yakka obyektlarga tatbiq etishda
ifodalanadi.
Òafakkurda u yoki bu vazifani intuitsiya bajarishi mumkin.
Masalan, tajribali shifokor bir qancha hollarda tashxis qoyish,
togri xulosa chiqarishni ozida tosatdan kelib qolganday
sezadi, lekin bunga ham kasallik belgilarini konkretlashtirish
natijasida erishiladi.
Klassifikatsiya (tasnif) kop narsalarni, holatlarni, kechin-
malarni guruhlarga bolish. Masalan, tibbiyotda kasalliklarning
"&
klassifikatsiyalari mavjud: sil kasalligi, zaxm, yuqumli kasal-
liklar klassifikatsiyalari. Anatomiya fanida suyaklar klassifika-
tsiyasi alohida organiladi.
Òushuncha bu predmet va hodisalardagi umumiy va
muhim xususiyatlar hamda sifatlarning kishi ongida aks etishidir.
Òushunchaning ikki turi bor: biri konkret tushuncha, ik-
kinchisi abstrakt tushuncha. Masalan, kasallik togrisida,
yara, harorat, ogriq, odam, bemor, osimlik togrisidagi tu-
shunchalar konkret tushuncha. Narsa va hodisalarning oziga
taalluqli bolmasdan, balki narsa va hodisalardan fikran ajratib
olinadigan ayrim xususiyat, sifat va holatlarga, shuningdek,
ayrim narsa va hodisalar ortasidagi munosabatlarga va bogla-
nishlarga taalluqli bolgan tushunchalar abstrakt tushunchalar
deb ataladi. Masalan, kasallikning mohiyati haqidagi tushuncha,
davolab bolmaydigan kasalliklar haqidagi tushunchalar.
Muhokama biron narsa, hodisa (yoki biror kimsa) haqida
biror nimani tasdiqlash yoki inkor qilish demakdir. Masalan,
«ayrim kasalliklarni davolab bolmaydi» va ayrim «kasalliklarni
davolab boladi» yoki «bu dorining samarasi yaxshi boladi»,
«bu antibiotikdan foydalanish kasallikni toliq davolashni
taminlamaydi». Kishi «yoq» yoki «ha» deyish bilan biror
qoidani, hodisani qayd qilish bilan bir qatorda muhokama
obyektiga oz munosabatini bildiradi. Muhokama asosiy akt
va fikrlash jarayoni sodir boladigan shakldir, chunki fikr-
lash bu avvalo, muhokama yuritish. Muhokamada biron
nima haqida yoki biror kimsa haqida tasdiqlangan yoki in-
kor qilingan narsa muhokama mavzuyi boladi.
Xulosa chiqarish tafakkurning tarixan tarkib topgan
mantiqiy shaklidir. Òafakkurning shu mantiqiy shakli vositasi
bilan bir yoki bir necha malum hukmlar (asoslar)dan yangi
hukm xulosa chiqariladi. Agar odam ozining chiqaradigan
xulosasida ayrim xususiy muhokamalardan umumiy xulosa
chiqaradigan bolsa, bunday xulosa induktiv xulosa nomini
oladi. Masalan, tana haroratining kotarilishi, suvsizlanish
organizmni holsizlanishga olib keladi. Òerining qizarishi qon
tomirlarining kengayishi bilan bogliq bolib, bu turli xususiy
omillarning tasirida sodir boladi. Induksiya yordamida odam
ozining ayrim kuzatish va tajribalariga yakun yasaydi, oz
"'
amaliyoti natijalarini umumlashtiradi yoki boshqa kishilar
amaliyotidan xulosalar chiqaradi.
Biror umumiy holatni ifodalovchi hukmlardan umumiyligi
kamroq bolgan yoki ayrim hodisalarni ifodalaydigan hukmga
otish jarayoni deduktiv xulosa chiqarish deyiladi. Deduksiya
bilinayotgan hodisaning mohiyatini chuqurroq anglash
imkonini beradi. Masalan, penitsillin turli yalliglanish kasal-
liklarini davolashda yaxshi vosita sifatida tan olingan. Demak,
opka shamollaganda, ana shu antibiotikni ishlatish maqsad-
ga muvofiqdir. Analogiya yoli bilan, yani oxshashligiga
qarab xulosa chiqarish juziy yoki yakka muhokamalarga
asoslanib juziy yoki yakka hukm chiqarish. Masalan, havo
bulut, changlanib turibdi, yana kasalim qozgaydi yoki ana
men yaxshi korgan doktor kelayapti, kasalim tez kunda tuzalib
ketadi. Biz ozimizning yoki boshqalarning fikrlarini tekshirib
korish, asoslab berish, isbotlab berish lozim bolgandagina
xulosa chiqarishning toliq, kengaytirilgan mantiqiy shaklidan
foydalanamiz.
Fikriy qobiliyatlar haqida gapirilganda, kopincha bu tu-
shuncha ostida intellekt (aql) kozda tutiladi. Aql olingan
bilimlarni, tajribani va ularni yanada boyitishga va aqliy
faoliyatda foydalanishga bolgan qobiliyatni oz ichiga oladi.
Kishining aqliy fazilatlari uning hajmi bilan belgilanadi. Òafak-
kur aqlning faol funksiyasi bolib, logika (mantiq) qonunlari
asosida takomillashib boradi.
Òafakkur amaldagi aqldir. Òafakkurning eng muhim xusu-
siyatlaridan biri tushunishdir. Òafakkur jarayonidagi tushunish
boshqa bir kishining ogzaki va yozma nutqini idrok qilish
hamda uqib olish jarayonida sodir boladi. Nutqni tingla-
yotganimizda yoki biron yozma matnni oqiyotganimizda,
odatda, biz ozimiz eshitayotgan yoki oqiyotgan soz birik-
malarini togri idrok qilishga intilamiz.
ÒAFAKKURNING SIFAÒLARI
Ayrim kishilarning tafakkuri ozining mazmundorligi,
chuqurligi va kengligi jihatidan, mustaqilligi, samaradorligi
va tezligi jihatidan turli hollarda turlicha namoyon boladi.
Bular tafakkurning sifatini tashkil qiluvchi belgilardir.
#
XAYOL
Jahon psixologiyasida xayol inson ijodiy faoliyatining
tarkibiy qismi sifatida talqin qilinadi, u tizimiy xususiyatli
xatti-harakatning oraliq va yakuniy mahsullari orqali aks etadi,
muammoli vaziyatda noaniqlik, nomalumlik alomatlari
vujudga kålsa, u holda faoliyat råjasini qayta korib chiqishni
taminlash imkoniyatiga ega.
Xayolning asosiy vazifasi amaliy faoliyat boshlanmasdan
turib, uning mahsulini oldindan tasavvur qilish va ularni timsollar
tariqasida vujudga kåltirishdan iboratdir. Xayol boshqa bilish
jarayonlari bilan uzviy aloqada bolib, ularni aks ettirish imko-
niyatining tolaroq royobga chiqishiga yordam båradi. Ayniqsa,
u tafakkur bilan båvosita aloqada boladi, xuddi shu boisdan
ularning har ikkalasida ham bashorat qilish, oldindan payqash,
såzish, istiqbol råjasini tuzish imkoniyati mavjud. Ular ortasida
bir qator oxshashliklar va ayrim farqlar mavjud, yani:
•
xayol tafakkur singari muammoli vaziyatda, masala va
topshiriqlar yåchish jarayonida tugiladi;
•
yangi yåchim, usul, vosita qidirishda va ularni saralashda
umumiylik mavjud;
•
xayolning ham, tafakkurning ham paydo bolishi shaxs-
ning ehtiyojlariga båvosita bogliq;
•
ehtiyojlarni qondirishning dastlab xayoliy obrazlari yarati-
ladi, uning natijasida vaziyatni yorqin tasavvur qilish imkoni
tugiladi;
•
xayolda oldindan aks ettirish jonli tasavvurlar tarzida, yaqqol
timsollar shaklida vujudga kålsa, tafakkurda ular umumlash-
malar, tushunchalar, bilvositalik xususiyati orqali royobga chiqadi.
Xayol jarayoni tafakkurdan farqli olaroq muammoli vazi-
yatning malumotlari qanchalik noaniq bolsa, shunchalik
tasavvur obrazlari yaralishi uchun qulay imkoniyat tugiladi,
uning måxanizmlari tåzkorlikda ishga tushadi.
Xayol turlari. Inson quyidagi holatlarda xayolot olamiga
kirib borishi mumkin:
1) inson håch qanday yol bilan hal qilib bolmaydigan
masalalar, muammolar iskanjasidan bårkinish maqsadida;
#
2) turmushning ogir sharoitlaridan, zahmatlaridan himoya-
lanish niyatida;
3) shaxsiy nuqsonlarning tarkibidan;
4) ushalmagan armondan;
5) patologik holatga (ruhiy nuqsonga) uchraganda;
6) alkogolizm, narkomaniya va boshqa vaziyatlarda.
Xayolot (fantaziya) turmushda gavdalanishi mumkin
bolmagan, amalga oshirish imkoniyati yoq xatti-harakatlar
dasturini namoyon etib, u passiv (sust) xayol dåb nomlanadi.
Xayolning bundan tashqari aktiv (faol), ixtiyoriy, ixtiyorsiz,
qayta tiklovchi va ijodiy turlari ham mavjud.
Inson passiv xayolni oldindan ixtiyoriy råjalashtirib, iroda
bilan håch bir bogliq bolmagan, jorttaga «kashf» qilingan,
biroq hayotda gavdalantirishga yonaltirilgan obrazlari maj-
muasi «shirin xayol» dåyiladi. Odatda, «shirin xayol»da fanta-
ziyaning mahsullari bilan insonning ehtiyojlari ortasidagi aloqa
yångillik bilan yuzaga kålganligi tufayli quvonchli, yoqimli,
qiziqarli narsalar haqida odamlar xayol suradilar. Inson qan-
chalik shirin xayolga bårilsa, u shunchalik darajada passiv shaxs
sanalib, bu uning nuqsoni hisoblanadi. Goho passiv xayol
ixtiyorsiz ravishda vujudga kålishi ham mumkin, bunda quyidagi
holat yuz båradi:
a) ong nazoratining kuchsizlanishi;
b) ikkinchi signallar tizimining susayishi;
d) insonning vaqtincha harakatsizlanishi;
e) uyqusirash kåzida;
f) affåktiv vaziyatda;
g) tush korishda;
h) gallutsinatsiyada;
i) patologik holatlarda va h.k.
Passiv xayol ixtiyoriy va ixtiyorsiz turlarga ajratilganidåk,
aktiv xayol qayta tiklovchi va ijodiy korinishlarga bolinadi.
MULOQOT VA UNING JIHATLARI
Muloqot odamlar ortasida birgalikda faoliyat ehtiyojla-
ridan kålib chiqadigan boglanishlar rivojlanishining kop
qirrali jarayonidir. Shaxs ijtimoiy munosabatlar mahsuli,
#
dåyilishining eng asosiy sababi uning doimo insonlar
davrasida, ular bilan ozaro tasir doirasida bolishini angla-
tib, bu shaxsning eng yåtakchi va nufuzli faoliyatlaridan biri
muloqot ekanligiga ishora qiladi.
Insoniy munosabatlar dastlab odamlar ortasida roy båra-
digan fikrlar, his-kåchinmalar, tashvish-quvonchlar almashi-
nuvini nazarda tutadi. Odamlar muloqotda bolishgani sari,
ular ortasidagi munosabatlar tajribasi ortgan sari ular orta-
sida umumiylik, oxshashlik va uygunlik kabi sifatlar paydo
bolib, ular bir-birlarini bir qarashda tushunadigan, ayrim
hollarda esa ana shunday muloqotning tigizligi tåskari
råaksiyalarni bir-biridan charchash, gapiradigan gapning
qolmasligi kabi vaziyatni kåltirib chiqaradi.
Muloqot faoliyati shunday shart-sharoitki, unda har bir
shaxsning individualligi, båtakrorligi, bilimlar va tasavvurlar-
ning xilma-xilligi namoyon boladi va shunisi bilan u inso-
niyatni asrlar davomida oziga jalb etadi.
Shuning uchun ham muloqot, uning jihati, tabiati, tåxni-
kasi va stratågiyasi, muloqotga orgatish (sotsial psixologik
tråning) masalalari bilan shugullanuvchi fanlarning ham
jamiyatdagi orni va salohiyati kåskin oshdi. Muloqot hamkor-
likda faoliyat korsatuvchilar ortasida axborot ayirboshlanishini
oz ichiga olib, bunday malumot almashinuv muloqotning
kommunikativ jihati sifatida tariflanadi. Odamlar muloqotga
kirishar ekanlar, uning eng muhim vositalaridan biri sifatida
tilga murojaat qiladilar.
Muloqotning ikkinchi jihatida munosabatga kirishuvchi-
larning nutq jarayonida faqat sozlar bilan emas, balki xatti-
harakatlar bilan ham almashinuvi nazarda tutilib, bu muloqot-
ning intåraktiv jihati dåb yuritiladi.
Nihoyat, muloqotning uchinchi jihati pårsåptiv dåb atalib,
bunda munosabatga kirishuvchilarning bir-birlarini idrok eta
olishlari tushuniladi. Shunday qilib, muloqot jarayonida shartli
ravishda uchta, yani kommunikativ (axborot uzatish), intår-
aktiv (hamkorlikda harakat qilish) va pårsåptiv (ozaro birga-
likda idrok etish) jihatlarni alohida korsatish mumkin. Ana
shu uchta jihatning birligi muloqot jarayonida hamkorlikdagi
#!
faoliyat va jalb etilgan odamlarning ozaro birgalikdagi
harakatlarini tashkil etish usuli sifatida maydonga chiqadi.
Muloqot turlari
Muloqot mazmuniga kora, quyidagi turlarga ajraladi: mod-
diy muloqot dåganda, subyåktni dolzarb ehtiyojlarni qondirish
vositasi sifatida, ayni paytda shugullanayotgan faoliyatining
mahsulotlari va prådmåtlarini ayirboshlash tushuniladi.
Kognitiv muloqot dåb, shaxslarning hamkorlikdagi faoliya-
tida narsa va hodisalarni organish, malumotlarni bilib olish
jarayonida ozaro bilim almashinuviga aytiladi.
Konditsion muloqotda psixologik va fiziologik holatlar ayir-
boshlanadi. Masalan, shifokor båmorning tushkun kayfiyatini
kotarishi yoki aksincha, ona qizining oksinib yiglayotgan
holatiga yigi bilan munosabat bildirishi va h.k.
Motivatsion muloqot muayyan yonalishda hamkorlikda
harakat qilish uchun ozaro maqsadlar, qiziqishlar, motivlar,
ehtiyojlar almashinuv jarayoni bilan izohlanadi.
Faoliyat muloqoti kognitiv muloqot bilan uzviy bogliq
bolib, bunda harakatlar, opåratsiyalar, konikma va malakalar
ayirboshlanadi. Bu muloqot jarayonida malumotlar uzatiladi,
bilim doirasi kångayadi, qobiliyatlar rivojlanadi, takomillashadi.
Muloqot maqsadiga kora, biologik va ijtimoiy korinishda
boladi. Biologik muloqot nasl qoldirish, organizmni rivojlan-
tirish, himoyalash kabi tabiiy ehtiyojlarni qondirish bilan
bogliq bolsa, ijtimoiy muloqot shaxslararo munosabatlarni
kångaytirish, mustahkamlash, takomillashtirish bilan bogliq
bolgan ijtimoiy ehtiyojlarni qondirish vositasi sifatida
namoyon boladi.
Muloqot vositasiga kora båvosita va bilvosita bolib, bunda
jonli mavjudotning tabiiy organlari yordamida, yani qoli,
boshi, tanasi, tovushi yordamida axborot ayirboshlasa
båvosita, agar muloqotni tashkillashtirish va malumot alma-
shishda maxsus qurol va vositalardan foydalanilsa, bu muloqot
bilvosita dåyiladi.
Muloqotning yuqorida mulohaza yuritilgan turlaridan
tashqari ishbilarmonlik va shaxsiy turlari ham farqlanadi.
#"
Ishbilarmonlik muloqoti odamlarning turli xildagi qoshma
mahsuldor faoliyati va mazkur faoliyatining sifatini oshirish
vositasi sifatida yuzaga kåladi. Shaxsiy muloqot esa, shaxs
ozining psixologik muammolariga, qiziqishlariga,
ehtiyojlariga, oz hayotiga, atrofida nimalar bolayotganligiga
bolgan munosabatini atrofdagilardan bilishga yonaltirilgandir.
Muloqot shakl (usul)lari
Muloqot turlari dåmokratik, avtoritar, libåral shaklda,
usulda amalga oshadi. «Dåmokratik» usulda suhbatlar, muno-
zaralar, mulohazalar ozaro tånglik, ozaro hurmat ruhiga
boysundirilib, tasir otkazish sohalari yashiringan holda boladi.
Shu boisdan, tasodifan voqåa va hodisalarning sodir bolishi
turlicha baholanadi, ragbatlantiriladi yoki jazolanadi. Mana
bunday odilona amalga oshirilgan muloqot tasirida ogil-
qizlarda dostlik, dilkashlik, xushmuomalalilik, shaxsiy xatti-
harakatida va mulohaza yuritishida mustaqillik, shaxsiy qarashlari
saqlangan holda yangi norma va talablarga moslashish, oz
faoliyati uchun javobgarlik, emotsional zoriqish davrida oz-
ozini qolga olishlik kabi muhim fazilatlar paydo boladi.
Muloqotning yana bir shakli «avtoritar» dåb atalib, bunda
shaxslararo tång huquqlilik, erkin xatti-harakat qilish, tashab-
buskorlik oz ahamiyatini yoqota boshlaydi. Masalan, boshliq
tomonidan xodimlarning yurish-turishi, xatti-harakati kopin-
cha chåklab qoyiladi. Boshliq tomonidan tasir otkazishning
asosiy måtodi jazolash hisoblanadi. Biroq onda-sonda ragbat-
lantirish måtodidan foydalanilganda ham, u xodimga manaviy
ozuqa bårmaydi. Mazkur usul oilada qollanilsa, farzandlarda
ota-onaga yaqinlik, måhr hissi kamayadi, kåyinchalik bu tuygu
uzoqlashish, «bågonalashish» kåchinmasiga aylanadi. Oiladagi
shaxslararo munosabatlar bolalarni qondirmaydi; natijada
odamovi, tund, ichimdagini top, tashvishlilik, xavotirlilik kabi
sotsial norma va qoidalarga qiyinchilik bilan moslashishdan iborat
xaraktår xislatlari vujudga kåladi. Shu sababdan oila azolari ruhiy
dunyosida simpatiya (yoqtirish), empatiya (hamdardlik),
samimiylik, xayrxohlik kabi yuksak insoniy his-tuygular juda
nursiz ifodalanadi. Kor-korona va sozsiz boysunishga asoslangan
##
munosabatlar någizida yotgan tarbiyaviy tasir qorqoq va irodasi
kuchsiz shaxsni tarkib toptiradi.
Muloqot shakli ichida «libåral» usuli ham kozga tashlanib
turadi. Bu usul muloqot jarayonida murosasoz, kongilchan
bolishlik, tashqi korinishdan iliq psixologik iqlimni, guruhiy
moslikni ozida aks ettirgandåk bolib tuyuladi. Afsuski, «libå-
ral»lik, murosasozlik har qanday vaziyatni til topib hal qilish-
ga, prinsiðiallikdan uzoqlashishga, subutsizlikka olib kåladi.
Masalan, ota-onalarning farzandlari bilan bunday munosa-
batda bolishlari salbiy oqibat sari yåtaklaydi: qatiylik, musta-
qillik, dadillik va chortkåsarlik singari irodaviy sifatlar farzand-
lar ruhiy dunyosidan uzoqlashadi. Murosasozlik tasirida yosh
avlod xaraktårida munofiqlik, ikkiyuzlamachilik, kålishuv-
chanlik kabi illatlar tarkib topishi mumkin.
Psixologik tasir yonalishlari
Muloqotning psixologik vositalari. Odamlar bir-birlari bilan
muomalaga kirishar ekan, ularning asosiy kozlagan maqsad-
laridan biri ozaro bir-birlariga tasir korsatish, yani fikr-
goyalariga kondirish, harakatga chorlash, ustanovkalarni
ozgartirish va yaxshi taassurot qoldirishdir. Turli vositalar
yordamida insonlarning fikrlari, hissiyotlari va xatti-harakat-
lariga tasir korsata olish psixologik tasir dåyiladi.
Psixologiyada psixologik tasirning asosan uch vositasi farq-
lanadi:
vårbal tasir bu soz va nutq orqali korsatadigan tasir-
lardir. Har qanday nutq korinishida odam ozidagi barcha
sozlar zaxirasidan foydalanib, eng tasirchan sozlarni topib,
shårigiga tasir korsatishni xohlaydi;
paralingvistik tasir bu nutqning atrofidagi nutqni båzov-
chi, uni kuchaytiruvchi yoki susaytiruvchi omillari bolib,
bunga nutqning baland yoki past tovushda ifodalanayotganligi,
artikulatsiya, tovushlar, toxtashlar, duduqlanish, yotal,
til bilan amalga oshiriladigan harakatlar, nidolar kiradi.
Novårbal tasir «nutqsiz» korinishga ega bolib, bunga suh-
batdoshlarning fazoda bir-birlariga nisbatan tutgan orinlari,
holatlari (yaqin, uzoq, intim), qiliqlari, mimika, pantomimika,
#$
qarashlar, bir-birini båvosita his qilishlar, tashqi qiyofa, undan
chiqayotgan turli signallar (shovqin, hidlar) kiradi. Ularning
barchasi muloqot jarayonini yanada kuchaytirib, suhbatdoshlarning
bir-birlarini yaxshiroq bilib olishlariga yordam båradi.
Muomalaning turli vositalarini diagnostika qilish. Agar
muloqot jarayonini yaxlit bir faoliyat sifatida undagi asosiy
maqsad muomalaga kirishgan shaxslarning umumiy
muammolarini yåchish boladigan bolsa, muloqotning
tashabbuskori bolgan shaxsning tasiri qanchalik adråsatga
tasir yonaltirilgan kimsaga yåtib borishi katta amaliy ahamiyatga
ega. Shuning uchun ham olimlar muloqotning samaradorligi
koproq qaysi vositalarga bogliqligiga qiziqadilar. Amårikalik
olim Måxrabyanning malumotlariga kora, birinchi uchra-
shuvda biz boshqalardan kålayotgan novårbal signallarga
58 % ga ishonamiz, ulardan tasirlanamiz; 38 % paralingvistik
va 7% gina nutqning båvosita mazmuniga ishonamiz. Shuning
uchun ham obrazli tarzda: «Kiyimga qarab kutib olinadi, aqlga
qarab kuzatiladi», dåyiladi. Kåyingi uchrashuvlarda bu mutano-
siblik, tabiiy, ozgaradi.
Albatta, paralingvistik hamda novårbal vositalarning
muloqotdagi orni va ulushi masalasi suhbatdoshlarning yosh,
jins, kasb, hattoki, milliy xususiyatlariga bogliq. Masalan,
boshqa bir amårikalik olim Argayl turli millatlar vakillari
muomalasida qiliqlar, qol harakatlarining kuchi va takrorla-
nishini organgan. Malum bolishicha, 1 soat mobaynida finlar
bir marta qiliq qilarkan, italiyaliklar 80 marotaba, fransuzlar
20 va måksikaliklar 180 marta. Dåmak, har bir xalq vaki-
lining asriy udumlari, rasm-rusumlari, odatlari va emotsional-
ligiga qarab, qiliq va harakatlar malum orin egallab, bu narsa
oz navbatida muloqotni kuchaytiradi, uni boyitadi.
Muloqot jarayonida suhbatdoshlarning fazoviy joylashishlari
hamda vaqt måzonlari amaliy ahamiyatga ega. Masalan, yuzma-
yuz turib gaplashish tålåfon orqali yoki qichqirib gapirishdan
farq qiladi. Yoki muloqotning vaqt måzonlari, ayniqsa, diðlo-
matik uchrashuvga oz vaqtida kålish va unda odob-axloqqa
qatiy rioya qilish yoki aksincha, shårikni hurmat qilmaslik,
uchrashuvga kåchikib kålish, uzoqdan turib gaplashish, iyak-
larni tåpaga qaratib, kibr bilan gapni boshlash, muzokaralar-
#%
ning har bir såkundi oziga xos mano-mazmun kasb etadi va
mos tarzda sharhlanadi.
Yuqorida takidlangan holatlarni psixologiyadagi maxsus
bolim proksåmika organadi. Bu yonalishning asoschisi
amårikalik E. Xoll bolib, uning ozi proksåmikani «fazoviy psi-
xologiya» dåb atagan. Masalan, u amårikaliklarga xos bolgan
suhbatdoshning shårigiga nisbatan fazoviy joylashuvi xususiyat-
larini aniqlab, muloqotning turli sharoiti va shakliga qarab, fazo-
viy yaqinlashuvning ortacha qiymatini aniqlagan:
•
intim (yaqin) masofa 045 sm;
•
pårsonal (shaxsiy) masofa 45120 sm;
•
ijtimoiy masofa 120400 sm;
•
ommaviy masofa 400750 sm.
Har bir masofa oziga xos muloqot vaziyatlariga mos. Vaqt
va fazo bilan bogliq aloqalarning oziga xos majmuyi xrono-
toplar dåb ataladi. Amaliyotda «kasalxona palatasi xronotopi»,
«vagon yolovchilari xronotopi» va boshqalar aniqlangan.
Muloqotda suhbatdoshlarning koz qarashlari vizual
kontaktlari ham katta ahamiyatga ega. Vizual kontakt bu
qarashlar soni, ularning uzoqligi, qarashlardagi statika va
dinamik almashinuvlar, koz olib qochishlar va boshqalardir.
Shunday qilib, biz odatiy, tabiiy dåb idrok qiladigan faoliya-
timiz bolgan muloqotda ham koplab sirlar va oziga xos
nozik tomonlar borki, ularning barchasi bizdan muloqotdagi
bilimdonlikni va ozgalarga va ozimizga etiborliroq bolishi-
mizni talab qiladi. Shu orinda aytish joizki, muloqot jarayoni-
ning samarasi suhbatdoshni tinglay olishga ham bogliq. Mulo-
qotga orgatishning muhim yonalishlaridan biri odamlarni
faol tinglashga, bunda barcha paralingvistik va novårbal omil-
lardan orinli foydalanishga orgatishdir.
Tinglash tåxnikasiga quyidagilar kiradi:
•
aktiv holat, bu suhbatdoshning yuzidan tashqari joyla-
riga qaramaslik, mimika, bosh chayqash kabi harakatlar bilan
uning har bir soziga qiziqayotganligingizni bildirishdir;
•
suhbatdoshga samimiy qiziqish bildirish, bu suhbat-
doshni oziga jalb qilib, ozining har bir soziga uni ham
kondirishning samarali yolidir;
#&
•
oychan jimlik, bu suhbatdosh gapirayotgan paytda
yuzda masuliyat bilan tinglayotganday tasavvur qoldirish orqali
ozingizni suhbatdan manfaatdorligingizni bildirish yolidir.
Muloqot jarayonida ishtirok etuvchi ikki jarayon gapirish
va tinglash faol ozaro tasir uchun tång ahamiyatga ega. Shu
bois, ijtimoiy psixologiyada odamlarni samarali muloqotga
ataylab orgatishga juda katta etibor bårilib, bu uslubning nomi
ijtimoiy psixologik tråning (IPT) dåb ataladi. IPT muloqot
jarayoniga odamlarni psixologik jihatdan hozirlash, ularda zarur
kommunikativ malakalarni maxsus dasturlar doirasida qisqa
fursatda shakllantirish bolib, IPT mobaynida odamlarning
muloqot borasidagi bilimdonligi ortadi.
Amaliy muloqot tråningi IPTning bir turi bolib, u yoki
bu profåssional faoliyatni amalga oshirish jarayonida zarur
boladigan kommunikativ malaka, konikma va bilimlarni hosil
qilishga qaratilgan tadbirdir. Guruh va jamoalarda muloqot
tråningi vositasida muzokaralar olib borish, ish yuzasidan
hamkorlik qilish yol-yoriqlarini birgalikda topish, katta audi-
toriya oldida sozlashga orgatish, majlislar otkazish, ziddiyatli
holatlarda ozini togri tutish malakalari hosil qilinadi. Bunda
tråning qatnashchilari ongiga birovlarni tushunish, ozini ozga
orniga qoya olish, boshqalar manfaatlari bilan ozinikini
uygunlashtira olish goyasi singdiriladi. Tråninglar mobaynida
guruhiy munozaralar, rolli oyinlarning eng optimal variantlari
sinab, mashq qilinadi.
ÒAFAKKUR VA AQLNING BUZILISHI
Òurli ruhiy kasalliklarda tafakkur jarayonining kechishi,
tasavvurlar va goyalarning qoshilishi, tafakkur mazmuni-
ning buzilishi koriladi. Masalan, ruhiy jarayonlarning qoz-
galishi yoki tormozlanishi bilan kechadigan kasalliklarda,
odatda, tasavvurlar kechishining tezlashishi yoki sekinlashishi
koriladi. Aksari maniakal holatlarda uchraydigan goyalar
xarakterli misoldir. Bunda assotsiatsiyali boglanishlar darrov
hosil boladi, juda boy fikrlar, obrazlar paydo boladi.
Nutq shunga kora, tez va tartibsiz boladi. Bemor bir fikrni
tugatmay ikkinchi, uchinchisiga otadi va hokazo. Shu narsa
#'
qiziqarliki, nutqning uzuq-yuluq va malum darajada pala-
Chia sẻ với bạn bè của bạn: |