Tafakkur xususiyatlari. Aqli zaif bolalarda ko‟rgazmali harakat tafakkur
rivojlanishi orqada qolish bilan tavsiflanadi. Maktabgacha bo‟lgan davrning
oxiriga kelib barcha bolalar ham amaliy natijaga erishishga, ya'ni predmetning
siljishiga, qo‟llanilishiga yoki o‟zgarishiga to‟g‟ridan-to‟g‟ri qaratilgan yoki qo‟l
quroli bilan bajarilgan harakat bor amaliy vaziyatlarni bajara olmaydi. Shu bilan
birga normal aql-idrokli bolalar bu vazifalarni kichik maktabgacha bo‟lgan yoshda
bajaradi.
Aqli zaif bolalar ko‟pincha muammoli vaziyatning borligini anglamaydi,
umuman tushuncha bor hollarda esa yechimni qidirishni yordamchi vositalardan
foydalanish zaruriyati bilan bog‟lamaydi. Garchi ularni bolalikdan yordamchi
vosita yoki qurol sifatida inson bilan yaratilgan predmetlar o‟rab tursa ham, har
doim ham bolalar bilan tushunilmaydigan vaziyatlar ularning egallanishi sodir
bo`lmaydi. Aqli zaif bolalar kattalar yordamida bu vositalarni qo‟llaganida shaxsiy
harakat tajribasini yetarli umumlashtirmaydi va uni, tajribani yangi vaziyatga
26
ko‟chirib bo‟lmaslikda ifodalanadigan yangi vazifalarni hal etish uchun ishlata
olmaydi.
Bolalar yechimni faol qidirmaydi, ular ko‟pincha vazifa o‟yinli bo‟lsa ham,
natija va yechim jarayonida befarq bo‟lib qoladi. Topshiriqni bajarishga uringan
bolalarda, odatda maqsadga erishish shartlarini hisobga olmay, faqatgina
tushuniladi.
Maktabgacha yoshdagi aqli zaif bola normal rivojlangan tengdoshlaridan
farqli ravishda, makonda tushunishni bilmaydi, oldingi tajribadan foydalanmaydi,
ob'ekt xususiyatlarini va ob'ektlar o‟rtasidagi munosabatni baholay olmaydi.
Ko‟rgazmali-harakatli tafakkur vazifalarni yechish jarayonida bolaning
shaxsiy nutqi muxim o‟ringa ega. Maktabgacha yoshdagi normal rivojlanayotgan
bolalarning nutqida shaxsiy harakatlarning baholanishi, natijaning baholanishi,
harakatlarning rejalashtirilishi, vazifa shartining baholanishidan kelib chiqib
oldingi tajribaning jalb qilinishi kuzatiladi. Aqli zaif bola nutqida faqatgina
harakatlar natijasining baholanishi namoyon bo‟ladi.
Alohida ta'kidlash lozimki, normal rivojlangan bolalardan farqli ravishda,
aqli zaif bolalarda ko‟rgazmali-harakatli tafakkur rivojlanishida sodir bo‟ladigan
o‟zgarishlar maxsus o‟quvlarsiz ahamiyatga ega emas. Maktabgacha bo‟lgan
davrining oxirigacha ularda ko‟rgazmali-obrazli tafakkur rivojlangan bo‟ladi.
Shubhasiz, oligofren bolalarda so‟zli mantiqiy fikrlash belgilarining
tiklanishi ham orqada bo‟ladi, sekin rivojlanadi. Meyorga qaraganda, ko‟rgazmali
va so‟zli-mantiqiy tafakkurning o‟zaro bog‟liqligi boshqacha ravishda yuzaga
keladi.
Faoliyatining rivojlanishi maktabgacha bo‟lgan yoshda normal aql-idrokli
bolada bir qancha faoliyat turlari rivojlanadi: o‟yinli, tasviriy, tuzilmaviy, mehnat
faoliyat turlari. Maktabgacha bo‟lgan davr oxiriga kelib o‟quv faolliyati malakalari
ham yuzaga kela boshlaydi.
Maktabgacha yoshdagi bolaning asosiy faoliyati bo‟lib syujet-rolli o‟yin
hisoblansa ham, boshqa faoliyat turlari, ayniqsa, tasviriy va tuzulmaviy turlar
27
bolaning psixik rivojlanishida katta o‟rin egallaydi. Har bir faoliyat bola shaxsiga
motorika, idrok qilish, fikrlash, nutq kabi muayyan vazifalarni qo‟yadi va ularning
muayyan darajada rivojlanishini talab qiladi.
Maktabgacha kichik yoshdagi bolalarda o‟yin predmet faoliyatining davomi
va rivojlanishini bildiradi, bola real predmetlar va ularni tasvirlovchi
o‟yinchoqlarni aqliy vazifaga ko‟ra ishlatadi: qo‟g‟irchoq kiyimini yechish va
kiydirishga, tugmachalarini yechish va taqishga, taroqdan foydalanishga,
mashinaga kubiklarni ortishga, so‟ng esa oddiy qurilmalar qurishga, qoshiq,
piyola, stol va stullardan foydalanishga o‟rganadi. Maktabgacha kichik yoshdagi
bolalarda barcha bu harakatlar birdan-bir maqsad bo‟lib qolmaydi - ularni o‟z-
o‟zidan emas, balki, nima uchundir, muayyan maqsad yo`lida bajara boshlaydilar.
Avvalo maktabgacha yoshdagi bolada protsessual harakatlarni kuzatishni bir
necha bor takrorlash, masalan: hech qanday natija bilan tugamaydigan
qo‟g‟irchoqni uzoq vaqt uxlatish: qo‟g‟irchoq uxlab qolmaydi, joyiga
yotqizilmaydi va uyg‟onmaydi. Keyinchalik protsessual harakatlar, bir necha
harakatlar, bola hayotida tez-tez takrorlanib turadigan odatiy vaziyatlar aks
yetadigan mantiqiy ketma-ketligi bilan almashtiriladi. Bu yerda ham syujet yo‟q va
odamlarning o‟zaro munosabati aks yetmagan. Masalan, qizcha qo‟g‟irchoqni
yechintiradi, krovatidan ko‟rpasini oladi, qo‟g‟irchoqni o‟rniga yotqizadi va ko‟rpa
bilan yopib qo‟yadi. Bunda qizcha ona, qo‟g‟irchoq esa qizi emas, qizcha hech
qanday erkalash so‟zlarni ishlatishmaydi. Qizcha bor-yo‟g‟i unga yaxshi tanish
bo‟lgan turmushdagi harakatlar ketma-ketligini takrorlaydi.
Maktabgacha o‟rta yoshdagi bolalarda barchaga ma'lum bo‟lgan ona-bola,
syujetli-rolli o‟yini yuzaga keladi, katta yoshda esa rivojlanadi va butun
maktabgacha davrga kirib boradi. Bu yerda quyidagilar sodir bo‟ladi: birinchidan,
bola diqqat e'tibori markazida bo‟lgan predmet va predmetli harakatlar uni
qiziqtirmay qo‟yadi. Ikkinchidan, bola diqqat-e'tibori markazidan odamlar
munosabati joy oladi. Biroq bola kuzatadigan odamlar munosabati har doim aniq
predmetli harakatlar bilan bog‟liq. Binobarin aks etish xususiyati o‟zgaradi: real
28
predmet yoki o‟yinchoqlar har qanday to‟g‟ri keladigan predmetlar bilan
almashtiriladi, bola kimningdir vazifasini o‟ziga ola boshlaydi. Masalan, qizcha
«ona» bo‟lib qo‟g‟irchog‟ini («qizini») yuvintirmoqda. U rol o‟ynayapti, u qizini
boshini sovun bilan yuvayotganida qo‟rqmaslikka, yig‟lamaslikka ko‟ndiryapti,
tog‟ora vazifasini to‟nkarilgan stul bajarayotgani, sovun esa kubik ekanligi uni
qiziqtirmaydi.
O‟rinbosar predmetlarning yuzaga kelishi bola rivojlanishida rolni qabul
qilish va inson munosabatlarining aks etishiga qaraganda muhim qadam, bu
mavhumlashtirish va almashtirishga qo‟yilgan qadam, ya'ni inson fikrlashi va
nutqning muhim tarkibiy qismlaridan biri bo‟ladi - avval o‟rinbosar predmet, keyin
o‟rinbosar so‟z paydo bo‟ladi. So‟zning o‟zi bu yerda yangi xislatga ega bo‟ladi: u
hozir sodir bo‟layotgan harakatni real bildirmaydi, u uning o‟rnini bosadi.
Maktabgacha katta yoshda bunday o‟yin turi ustun bo‟lib qoladi.
Syujetli-rolli o‟yin bir qancha bolalar ishtirokini talab qiladi, shuning
uchun maktabgacha yoshdagi bolalarning birinchi va asosiy birgalikdagi faoliyati
hisoblanadi va ularning o‟zaro munosabati rivojlanishi, ular bilan axloqiy
meyorlarning o‟zlashtirilishi, umuman bola shaxsi rivojlanishiga katta ta'sir
ko‟rsatadi. Ayniqsa bunda bolalarda o‟yinda rollarni taqsimlashda, keyingi
xarakatlarning, bahosini muvofiqlashtirishda, xulq-atvor qoidalarini muhokama
qilishda yuzaga keladigan munosabatlar katta ahamiyatga ega.
Aqli zaif bolada o‟yin rivojlanishining xususiyatlari maktabgacha bo‟lgan
kichik yoshda o‟yinning rivojlanishi predmeti faoliyatining to‟g‟ridan-to‟g‟ri
davomi hisoblanadi. Shu bilan birga, maktabgacha bo‟lgan yoshning boshida aqli
zaif bolalarda deyarli umuman predmetli faoliyat yuzaga kelmaydi. Ularning
predmetlar bilan bo‟lgan harakatlari ko‟p holda o‟ziga xos bo‟lmagan
manipulyatsiya darajasida qoladi. Maktabgacha kichik yoshdagi bolalar asosan
ko‟rish harakatlanuvchi koordinatsiyaning shakllanishi va predmet xususiyati va
munosabatini
ajratish
asosida
bo‟lishi
kerak
bo‟lgan
o‟ziga
xos
manipulyatsiyalarni egallaydi. Biroq o‟ziga xos manipulyatsiyalarni egallash
29
jarayoni maxsus o‟qitishsiz sekin kechadi, chunki bolalarda ularni o‟rab turgan
predmetli dunyoga qiziqishi qisqa muddatli, sababi bu xil qiziqish faqatgina
ularning tashqi ko‟rinishi bilan uyg‟onadi.
O‟ziga hos bo‟lmagan manipulyatsiya bilan bir qatorda 4 yoshli bolalarda
predmetlar bilan mos bo‟lmagan ko‟pgina harakatlar kuzatiladi. Ularning soni
obektlar xususiyati va munosabatlarini tanishtirishiga olib keluvchi o‟ziga xos
manipulyatsiyalarga o‟rin bo‟shatib, 6 yoshda keskin kamayadi.
5 yoshdan keyin aqli zaif bolalarning o‟yinchoqlar bilan o‟yinida protsessual
harakatlar katta o‟rin egallay boshlaydi. Biroq o‟yin yuzaga kelmaydi.
Maktabgacha bo‟lgan davrning oxiriga kelib, aqli zaif bolaning maxsus ta'limsiz
asosiy faoliyati o‟yindan emas, balki predmet bilan bo‟lgan faoliyatdan iborat
bo‟lib chiqadi. O‟yinda harakatlarning bir xilligi, rasmiyligi, hatto syujet
belgilarining yo‟qligi ham kuzatiladi. Bolalar o‟rinbosar predmetlardan
foydalanmaydi, buning ustiga ular harakatlarni real predmetlar, harakatlar tasviri
yoki nutq bilan almashtira olmaydi. Shunday qilib, bu bolalarni o‟yinda
almashtirish vazifasi yuzaga kelmaydi. Aqli zaif bolada o‟yinda nutq ham
rivojlanmaydi, ularda nafaqat rejalashtiradigan yoki qayd qiladigan, balki, odatda
izohlaydigan nutq ham rivojlanmaydi.
Aqli zaif o„quvchilar tafakkurini o„rganish va to„g„ri tashxis qo„yish
uchun “Kesma rasmlar” metodikasi, “To„rtinchisi ortiqcha” metodikasi,
“Klasifikatsiyalar” va “Yetishmaydigan qismlarni aniqlash” metodikalarini
tavsiya etish mumkin.
Chia sẻ với bạn bè của bạn: |